Tropical island : Lamu🌴😎

3 november 2018 - Lamu, Kenia

Donderdag

Daar gaan we dan inchecken het is enorm rustig dus we zijn meteen aan de beurt. Laura probeert nog om haar yogamatje in de tas te proppen dat kan nu weer aangezien we een grote stapel van haar enquêtes op de foto hebben gezet. 

Mijn rugzak is 25 kg en ja dat is 5 kg teveel volgens de meneer achter de balie. Als ik mijn ticket laat zien en zeg dat ik 23 kg mee mag nemen hoef ik helemaal niets bij te betalen dat is mooi meegenomen. Heb nog wel een probleem voor de volgende vlucht want daar mag ik wel maar 20 kg mee nemen.

Koffers zijn afgegeven dat scheelt weer een hoop gezeul. Door de controles heen schoenen weer uit, er staat dat we onze laptops uit de tas moeten halen maar ik doe het pas als ze het vragen want mijn tas is echt proppie vol en het past allemaal maar precies. Gelukkig zijn ze heel makkelijk en mag ik alles in m'n tas laten zitten. Dan moeten we nog een uurtje wachten voordat we vertrekken dus tijd om even een beetje te relaxen en m'n blog maar eens bij te werken want ik loop hopeloos achter......

Dan mogen we boarden en onze eerste stop is Nairobi Wilson airport, het is een kleine 40 minuten vliegen en je kan net je drankje en je pinda's naar binnen werken of de landing wordt alweer ingezet. Het is een klein schattig vliegveld met alleen maar kleine vliegtuigjes en we lopen zo naar de uitgang. Ik loop al door het controle poortje en wil op zoek naar de bagageband, als we zien dat onze backpacks op een soort van kruiwagen liggen en ze dus gewoon daar worden neergelegd. Oh hahahaha oké even terug door het poortje sorry heb rugzakken nodig.

Bepakt en bezakt en een beetje teleurgesteld in het weer in Nairobi, het is grauw grijs en het regent. We moeten overstappen en hebben meer als genoeg tijd, maar waar is de vertrekhal..... goeie vraag. Het werkt hier iets anders als bij Schiphol en alle verschillende maatschappijen hebben losse kantoorgebouwtjes en tja die van ons is niet om de hoek. Normaal ben ik niet zo snel van een taxi pakken maar met mn backpack, rugzak en handtas zie ik het toch niet echt om te gaan sleuren dus we scoren een taxi en worden netjes voor het kantoortje afgezet. We hebben nog ruim 2 uur voordat we moeten inchecken tijd om even wat bagage te verschuiven en laura om nog een stapel vragenlijsten weg te werken. Dan bedenken we ineens dat we bedacht hadden om op het vliegveld de dollars voor het hotel te pinnen, helaas is hier geen pinautomaat te bekennen.... dat wordt lastig....

Gelukkig zijn ze van de vliegmaatschappij super lief en als we naar de boarding area worden gebracht loopt er iemand met ons mee om daar in de buurt geld te wisselen.  Na het nuttigen van iets wat op een soort van tosti lijkt is het tijd om de bus in te gaan. Er gaat een grote hond mee, jack echt een schatje maar we gaan met een best klein vliegtuig dus dat ruim zit wel heel vol met die hond erin.

We wisselen snel wat Keniaanse shillings om in dollars ze schrokken even van het bedrag want 300 dollar hebben ze niet zomaar liggen. Het wordt overal vandaan gehaald maar dan hebben we alles en kunnen we gaan boarden.  Het is een kleine schattige gate waar we in zitten en het toch heerlijk door. En ik heb in de afgelopen maanden niet zoveel blanken bij elkaar gezien. We wachten en wachten en dan mogen we eindelijk aan boord. 

Het is een korte vlucht van iets langer dan een uurtje dat wordt opgeluisterd door het blaffen van de hond in het ruim. Het is echt hartverscheurend om te horen gelukkig na een minuut of 10 geeft ie het op en wordt het rustig op het enorme gezever van een stelletje enorme posh Engelsen, with his mommy dearest 🤮

We landen echt op een schattig landingsbaantje en we lopen een mini vliegvelden op. Ook hier geen bagageband maar een grote huifkar die door een mannetje wordt voortgetrokken. We verzamelen onze backpacks en lopen richting uitgang om er tot onze verbazing achter te komen dat deze uitgang eindigt op een pier. We wisten dat er geen auto's op het eiland zijn maar dat we vanuit het vliegveld meteen de boot in moesten dat wisten we niet. Daar gaan we dan hupsakee tassen in de boot, wij erbij oranje vestjes en gaan met die banaan.

Heerlijk de zeelucht, wind door je haar en een zonsondergang. Het is een kwartier varen, nog even langs het tankstation op het water en dan via lamu naar shella. We hebben weinig keus bij het uitstappen worden onze tassen meteen opgepakt en er ontstaat een klein opstootje omdat degene die met ons mee gevaren heeft ineens opzij geduwd wordt. Ho, geen ruzie we hebben maar 2 tassen relax. Daar gaan we dan zigzaggend door de kleine straatjes en ik moet zeggen dat ik heel blij ben dat ik niet met mijn tas hoef te sjouwen, want het is nog best een stukje lopen. Dan zijn we er mfansini hotel it is, we worden vriendelijk welkom geheten en onze tassen worden 4 trappen opgedragen en dan naar de achterkant van het gebouw. Waar we bij onze kamer of zeg maar suite aankomen 😍😍 we hebben een balkon wat gewoon een hele kamer is met een heerlijke bedank, 2 relax stoelen en nog een tafel met stoelen als we niet in de rooftop bar willen eten.....

We droppen onze backpacks en ploffen lekker in de relax stoelen in de relax modus en genieten van een heerlijk welkomssapje 🍹wauw wat een wereld van een verschil met waar we een paar uur geleden nog waren. We bestellen wat te eten en het wordt heerlijk bezorgd op ons balkonnetje en we genieten van de heerlijke maaltijd als de zon langzaam ondergaat. 

Vrijdag

Het is niet te geloven maar ook hier hebben ze weer van die ongelofelijk klote hanen en dus is het weer vijf uur als ik klaar wakker ben. Oké super dan maar de tijd nuttig besteden en ik begin aan het schrijven van mijn blogs. Ik loop hopeloos achter dus ik kan nu lekker een hoop schrijven en terugdenken aan alles wat we gedaan hebben.

Gisteren hebben we al doorgegeven wat voor ontbijt we willen en het staat om 9 uur klaar voor ons op het dakterras. En is het uitzicht vanaf onze kamer al mooi vanaf het dakterras is het zelfs nog zoveel mooier 😍 We kunnen helemaal over Shella uitkijken en het is echt zo mooi om te zien. De stranden, de oceaan wauw echt een klein stukje paradijs. 

Het ontbijt is ook echt super lekker vooral het verse passie fruit 😊 zo lekker. Helaas is het niet super mooi weer, dus we maken er een relax dagje van. Ik schrijf wat blogs, doe een wasje en dan gaan we even lopen over het strand. Het is echt ongelofelijk rustig en er het strand is echt mega uitgerekt. We lopen heerlijk met onze voetjes in het zand en wat is dat zalig. We lopen een flink stuk en zien dan op de punt een hoop ezels staan die worden opgezadeld en die een flinke lading zand van het strand naar de stad moeten zeulen. Gelukkig zien de ezeltjes er allemaal wel heel goed uit en zijn ze heel zorgzaam voor ze, leggen schuimrubber en een dekentje voordat ze volgeladen worden.

Inmiddels heeft de zon er zin in en is het behoorlijk warm, heerlijk echt zo zalig 😎 Dan beginnen we aan de terugweg en lopen we weer heerlijk door de branding terug. We zien een paar mooie schelpen en bedenken dat we die wel aan de verzameling kunnen toevoegen als we ze ineens zien bewegen. Ieks!!! Er zitten nog levende slakjes in🐚 die laten we dan nog maar met rust. Verder zien we nog een groot beest in het water geen idee wat het is maar snel maar uit het water 🤣

Vanavond is het pizza en movie night aan de overkant en dus gaan we met de boot naar manda eiland naar Diamond beach. OMG wat lekker die pizza 😍 het is zo super fijn om wat anders te eten als chicken wet fry. De pizza is echt fingerlicking good en binnen no time heb ik hem veroberd. We chillen nog wat in een krakkemikkige stoel en dan is het tijd voor de film : the happy prince. Een béétje zwaar en serieus drama over de laatste jaren van oscar wild maar redelijk te doen.

Dan is het tijd om weer terug te varen naar lamu. We zitten toevallig bij een Nederlander in het bootje en raken aan de praat. Op lamu aangekomenzeggen we gedag en lopen we door de zigzagstraat naar ons hotel, wat ben ik blij met mijn richtingsgevoel (thnx paps) en net voor ons hotel komen we de Nederlander weer tegen. Hij is een klein beetje verdwaald🤣 woont hier al een maand maar kan de weg nog steeds niet vinden.

Nog even een beetje chillen op ons dakterras en daarna tijd om onder de wol te kruipen.

Zaterdag

Helaas kunnen we vandaag niet ontbijten op het dakterras omdat er een meeting is, Lau liep in haar pyjama zo naar boven waar een 100 paar oogjes haar aanstaarde. Dan maar ontbijt beneden al duurt het wel mega lang voordat die omelet een keer klaar is.....meer als een uur zitten we te wachten op ons ontbijtje, beetje jammer dit.

Na het ontbijt is het tijd om even de serieuze student uit te hangen en gaan we de gezellig HIP toets maken anders mogen we straks geen patiënten behandelen als we terug komen. Bah wat is dit saai zeg, maar goed het hoort erbij en na een uurtje zwoegen hebben we hem allebei. Zo dat kan ook weer van ons lijstje af ;)

Dan gaan we richting stadje lopen  voor een welverdiende lunch. We gaan naar peponi the place to be in Shella. Helaas is het vandaag net even anders dan anders omdat er een bruiloft dit weekend is, dus we kunnen gelukkig wel lunchen maar daarna moeten we wegwezen want dan is de boel gereserveerd voor de feestgangers. Moet zeggen het is geen verkeerde plek om te trouwen😍

We genieten van onze heerlijke panini een wachten op de vader van Laura's vriend, die komt hier van het eiland. We bestellen nog een drankje kletsen gezellig en maken een heerlijke strandwandeling. Hij wil ons graag een dagje mee varen nemen en gaat kijken wat hij kan regelen.

We lopen snel terug naar het hotel voordat we onze sunset boottrip gaan maken. We gaan samen met de yoga leraar en zijn broertje en vriendinnetje varen en de zonsondergang zien. Het is een mooi grote boot, een dhow, en het is heerlijk om op het water te zijn. Het zijn allemaal jonge gasten en binnen no time is iedereen zo stoned als een garnaal. Reza, een dude die een paar voortanden mist, zit de hele tijd in kleermakers zit op het dek joints te draaien en daar zit ik dan de nuchtere...... er is nog 1 iemand die geen joint rookt maar daarmee praten is een béétje lastig aangezien die doofstom is. 

Het is mega relaxed en op de terugweg mag ik zelfs nog even aan het roer zitten. Niet zo verstandig want zo'n goeie kapitein ben ik niet. De zon is inmiddels al lang onder en we zitten nog steeds op de boot onder een super mooie sterrenhemel. We pikken iemand op van het andere eiland en we liggen daar maar een beetje te dobberen en ineens voel ik een hand over me rug. Uhmmmm hallo, nee dank je wel en ik ga ineens recht op zitten. Je bent best aardig kapitein Adam maar niet mijn type🙈🤣.

We varen weer terug naar Lamu en lopen samen met de yoga broertjes door de straatjes om wat eten te halen. Bij de een halen we wat vlees, dat nog gebakken moet worden, chiapattis bij weer een ander restaurantje waar we ook nog een lekker drankje krijgen en wat groente en fruit. Al met al zijn we er uur bezig om alles te  verzamelen en terug bij de boot te komen.  Dan gaan we het water weer op, nog even een pitstop maken om een paar borden te halen en dan kunnen we eten. Het is een soort picknick aan boord en het smaakt erg lekker. 

We varen nog wat in het donker en ik voel me langzaamaan beroerd worden. Dan meren we aan bij de floating bar, een bar midden op het water, de dj laat wat te wensen over maar het is er gezellig en druk. Geen idee of ik geen zevenen heb, maar ik word me echt een partij misselijk...... dus besluit om maar even te gaan zitten en neem de zeilboot terug naar het vaste land, Lau blijft nog even feestvieren.

Ik heb echt een beroerde nacht gehad..... en heb geen oog dicht gedaan en de wc was mijn beste vriend......

Zondag

Ik heb echt overal spierpijn en mijn hoofd zit vol met snot..... lekker dan... tuurlijk ik heb vakantie en ik ben weer ziek. Misschien komt het toch van de malaria tabletten want iedere keer als ik die heb ingenomen ben ik een dag later ziek...... even in de gaten houden maar.

Aangezien we alleen vandaag nog hebben want morgen gaan we de hele dag zeilen, gaan we er toch op uit om lamu stad te ontdekken. We nemen de motor, die mogen alleen tussen Shella en lamu rijden en er mogen er maar een paar zijn, richting lamu stad en het voelt weer zo anders als Shella. Het is hier nog islamitischer en we hebben allebei netjes een lange broek aan en iets dat onze schouders bedekt. We komen in het centrum aan en er komt meteen een gids op ons afgelopen. We dingen wat af want we zijn natuurlijk maar arme studenten en niet zoals de andere rijke plebs hier op het eiland. 

Het is echt super leuk om hier rond te lopen, auto's zouden hier niet eens kunnen rijden want alle straatjes zijn mega smal. Het heeft een beetke oosterse sfeer en het is allemaal heel gemoedelijk, iedereen wenst ons jambo en geeft een grote glimlach. We lopen via een vis en vleesmarkt, waar de koppen van de net geslacht te feitjes gewoon op het display liggen. 

We stoppen nog even bij een paar souvenir winkeltjes en bij de supermarkt, zodat we goedkoop kunnen inslaan want Shella is wel duur natuurlijk. Tijd voor een lunch en hij brengt ons bij een schattig tentje waar we heerlijk in de schaduw plaatsnemen. We bedanken hem en dan gaat hij er weer vandoor, bestellen wat te eten althans ik neem een fruit salade want ik weet niet of het zo verstandig is om echt te eten, aangezien ik nog steeds niet echt helemaal lekker ben......

Dan komt swaleh ook nog even langs samen met een vriend. We waren net klaar met eten en zaten verwonderd te kijken naar de ezels die voorbij racen. Er is over een paar weken een festival en dan is 1 van de onderdelen een race op de ezels en daarom zijn de kids nu aan het trainen. Dan vraagt hij of wij ook een stukje willen rijden?! Uhm nou ja vooruit een klein stukje is wel grappig. Hij stuurt zijn vriend op pad om 2 ezeltjes te scoren en het duurt best lang voordat ie terugkomt dus we zijn alvast een stukje de goeie kant opgelopen als ie aankomt lopen met 2 ezeltjes. Omg ik heb nu al medelijden met die beestjes dat we daar op de rug gaan zitten.

Ik heb nog nooit eerder op de rug van een beest gezeten en dat is wel te merken ook🤣 Laura zit volledig kalm en in balans op ezeltje 1 maar ik en ezeltje 2 dat is net een slapstick. Ik ben best goed in mn evenwicht houden maar op de rug van dit beestje ga ik toch echt alle kanten op. Omg ik ben echt het lachertje voor de locals...🤣🙈 dan neemt swaleh mijn rugzak en gaat het gelukkig al een stuk beter en kan ik eindelijk een soort van relaxed zitten, nou ja relax..... ik zit laten we het daar op houden.

We zijn nog niet halverwege maar ik vind het echt zielig voor die beestjes en ik  heb best wel last van mn reet🙄  dus we stappen  af en lopen de weg verder naar Shella. Mijn ibuprofen begint echt uit gewerkt te raken dus ik ben blij als we terug zijn in ons plaatsje. We lopen een andere weg terug dan gisteren en raken een béétje verdwaald in de kleine straatjes. Een paar kleine kindjes wijzen ons de goeie weg en als we een stukje verder linksaf slaan komen ze ineens achter ons aangevoeld nee, nee,nee die kant op oh super lief! Anders waren we dus nog niet bij het hotel geweest.

Laura maakt zich klaar voor een avondje uit en ik neem nog wat pillen en duik op het buitenbedje. De wandeling door lamu was meer als genoeg voor vandaag..... daar lig ik dan op de buitenbank met een fles water, livestream voor Ajax-Feyenoord (beter niet kunnen doen) en dan val ik in slaap......

Ik word wakker gemaakt door de ober of ik niet iets te eten zou willen. Ik heb niet echt trek maar het is misschien wel verstandig om iets te eten. Ik bestel een curry met rijst en wacht netjes tot het bezorgd wordt op balkon. Hij heeft de tafel super lief gedekt met allemaal bloemetjes en het eten smaakt eigenlijk best super. 

Ik pak mijn lakentje en blijf nog even een beetje buiten liggen tot ik in slaap val. Dan schrik ik ineens wakker en is het maar verstandiger om naar bed te gaan. Voel me echt beroerd dus neem nog even wat in, aangezien in 39,8 heb is dat misschien wel een verstandig idee. En ik ga een rusteloze nacht tegemoet.

Maandag

Ik voel me nog niet heel veel beter maar het moet er maar mee door..... vandaag gaan we een dagje varen dus dan kan ik gewoon onderuit hangen op de boot dat moet lukken.

Na het ontbijt neemt Laura nog een yoga lesje en daarna gaan we naar de haven om naar onze dhow rafiki. Hij is kleiner dan de boot van zaterdag, maar prima om een dagje op door te brengen. 1 van de gasten van zaterdag is er vandaag ook bij. We stoppen nog even in lamu om wat eten en drinken in te slaan. En ik krijg de vangst te zien van de vissers die naast ons liggen, een paar heerlijke kreeften 🦀 hmmm dat is zo lekker.

Dan is het tijd om de trip te beginnen en we zeilen heerlijk over het water heen. Het is vandaag echt super lekker weer en het is echt zo genieten. We gooien het anker uit om met een draadje, old fashion, te vissen. Het is maar goed dat we wat vis voor de lunch hebben gekocht want het enige wat we vangen is zo'n lange glibberige, die gemene uit de kleine zeemeermin.

De bbq wordt tevoorschijn gehaald en voorop de boot wordt de tonijn gegrild. We krijgen een heerlijke lunch met voor af 1 van de meest lekkere mango's die ik ooit op heb en voor de lunch zelf hebben we een heerlijke salade met tonijnmoot en chiapati 😍 Het is echt gewoon puur genieten.

Na de lunch varen we nog een stukje verder en leggen aan bij manda beach, ik heb mijn vakantiehuisje gevonden 😍, en nemen een heerlijke duik in het water. Het water is echt zalig en het is echt zo rustig alsof je een privé strand hebt.

We gaan nog een stukje varen en gaan naar een ander stukje van manda waar de zwarte zitten, zoals de kapitein het zegt. Het is duidelijk dat het erin dit dorp anders aan toe gaat dan op lamu. Hier staan weer de typische Keniaanse hutjes en kleine huisjes en is weinig van de oosterse invloeden te merken. Dit eiland voorziet de andere eilandjes van stenen en dus worden de ezels hier gebruikt voor het vervoeren hiervan. Helaas zijn ze hier iets minder goed voor de beestjes dan op lamu zelf en is het echt zielig om te zien hoe slecht sommige eraan toe zijn en hoe zwaar ze de beestjes belasten. 

We gaan snel weer terug naar de boot en varen de zonsondergang tegemoet. Het is nu nog mooier als eergisteren omdatvde lucht een stuk helderder is. Dan vallen er ineens wat regendruppels naar beneden want er hangt een super donkere wolk boven onze boot. Sla mn handdoekje om me heen en maar het blijft gelukkig maar bij een paar spetters en dan stopt het alweer.

Op naar het hotel even wat anders aan doen en dan een hapje eten bij peponi. Ik gooi er nog een ibuprofennetje in aangezien mijn hoofd lijkt te ontploffen. Bij peponi nemen we lekker plaats op het terras maar dan mogen we geen eten bestellen 🤔 dat mag alleen als je binnen zit, zo jammer want het is echt heerlijk om hier zo aan het water te zitten. We mogen hier blijven zitten tot ons eten klaar is,  we bestellen allebei een pasta en die keus is echt voortreffelijk!!!😍😍😍 

Na het eten gaan we terug naar het hotel en Laura gaat nog even terug. Ze is in dubio, ze wil langer op het eiland blijven maar we hebben al ons ticket gekocht voor morgen naar Nairobi te vliegen...... ik vind het een beetje zonde van mijn geld omdat ticket zomaar weg te gooien en we hebben straks nog ruim 2 weken zanzibar voor de boeg. Ik begin alvast met inpakken en zie wel wat de beslissing wordt ik heb morgenochtend iig een vlucht te pakken.

Ik wil nog even douchen voor ik mn bedje induikt maar dan blijkt er geen water meer te zijn.... bah dan maar met een zandhoofd naar bed hopelijk morgenochtend wel weer water zodat ik fris en fruitig het vliegtuig in kan stappen.

Dinsdag

Ik heb echt zo bizar slecht geslapen 😱 ik werd gewoon gillend wakker uit zo'n bizarre droom lang leve koorts. Michelle viel te pletter uit een kabelbaan ik zat echt meteen rechtop in bed, omg zo creapy.

Ik probeer om een douche te nemen, maar helaas nog steeds geen water. Nu wordt ik toch een beetje chago want ik ben niet alleen nog vies van gisteren maar ik heb door de koorts ook nog eens giga lopen zweten en dan moet ik zo op t vliegtuig.😑 Ik ga naar boven naar het dakterras voor de laatste keer ontbijten met een spectaculair uitzicht. Ik vraag of ze weten hoe lang het gaat duren voor er weer water is. Een paar minuten..... uhm Keniaanse minuten?!?! Nee echt hooguit een half uur..... We gaan het zien.

Na het ontbijt nog even de laatste spullen in mn tas proppen en dan ben ik klaar. Ik heb me er maar bij neergelegd dat ik vies het vliegtuig in moet. Dan wordt er een emmer met een beker gebracht en dat is mijn douche voor vandaag, ach ja het is beter iets dan niets ;) Een soort van opgefrist ben ik klaar voor vertrek, Laura heeft besloten om te blijven dus ik ga in mn eentje op naar Nairobi.

We lopen naar de haven waar ik in een speedboot stap op naar het vliegveld, ik zie lamu achter me steeds kleiner worden en na 10 minuten kom ik aan op manda en daar ga ik dan flying solo to Nairobi 🛫

Xxsies makje

Foto’s

4 Reacties

  1. Charon:
    3 november 2018
    Super leuk verhaal weer Marina! Veel plezier nog! Ow en Mies is thuis gewoon hard aan het klussen;) Xx
  2. Makje:
    3 november 2018
    Thnx!!!hahaha ja ze is gelukkig nog alive and kicking alleen de vingertopjes niet;) xxsies
  3. Gonnie:
    4 november 2018
    Meis heerlijk verhaal. Nog 3 dagen en dan zijn wij op Zanzibar.
    Best wel kriebels in de buik. Spullen om in te pakken staan klaar. Een aparte mand voor jouw spulletjes.
    zie je snel.
  4. Jannie sol:
    4 november 2018
    Weer een heerlijk verhaal, jammer dat je zo ziek bent marina. Beterschap.