To paint or not to paint?

Maandag

Na het ontbijt is het tijd om voor 1 van de laatste keren naar Nyasanda te lopen, het gaat toch langzaamaan raar voelen dat we hier weggaan want het voelt echt een beetje als thuis. Het is lekker koel vandaag en als we bijna bij de school zijn belt Ronald ons op. Of we richting de stad kunnen komen want dan kunnen we de verf inslaan, goed idee! Dus we keren om en slaan de zijweg in richting het centrum, we moeten wel eerst langs de pinautomaat want gisteren was ie helemaal leeg, maar onze pot is ook helemaal leeg dus zonder kunnen we geen verf kopen.

Bij de ATM aangekomen blijkt er een flinke rij te zijn, volgens de meneer voor ons duurt het maar een paar minuten. Nou voor mijn lezers die al eerdere verhalen over de Keniaanse paar minuten hebben gelezen zal het dan ook niets verbazen dat we ruim 2 uur bij de pinautomaat hebben doorgebracht  :O en nee dit is geen grapje, wel onder het genot van een koude coke zero, powernapje voor Lau en een paar heerlijke zonnestralen! Uiteindelijk mag ik het hokje in om het te proberen, ik ga bijna out van de stank die in het hokje hangt er heeft de hele tijd namelijk in gestaan te wachten totdat het weer zou werken. Bah Bah Bah, maar gelukkig er komt geld uit dus we kunnen in ieder geval verf kopen en aan de slag.

We volgen Ronald naar de achterzijde van het centrum daar moet een verfwinkeltje zitten.  Dat klopt het is een klein hokje volgepropt met allemaal blikken en kannen verf. We vragen om de juiste kleuren en wat de prijs is, nou is er een computer er is een scanner maar het opzoeken en bepalen van een prijs van een pot verft neemt toch zeker wel 10 minuten in beslag. Echt serieus!? Dit is je winkel je weet toch wel hoeveel een pot verf kost?! Ach ja geduld we hebben geen haast er moet nog een kleur gemixed worden. Ronald is er van overtuigd dat het bruin moet zijn, maar Lau en ik denken toch echt dat Nyasanda groen was maar goed hij werkt dus zal het wel weten wij halen het vast in de war met 1 van de andere scholen. 

We scoren 20 liter cream muurverf van Crown, het merk hier in Kenia en 2 potjes bruine verf. In de tussentijd zijn er een paar kindjes komen kijken wat we daar aan het doen zijn en zijn ze allemaal dansjes aan het uitvoeren en kiekeboe met ons aan het spelen. Lau gaat samen met de motor en de verf richting school en samen met Ronald ga ik nog op zoek naar een paar rollers want de verfwinkel heeft ze niet op voorraad, altijd handig.

We lopen terug naar de hoofdstraat en de eerste hardware store is dicht, lunchpauze, de volgende heeft ook geen rollers maar de derde heeft ze gelukkig wel dus met twee rollers en een kwast lopen we terug naar Nyasanda, Ronald neemt een sluipdoor weggetje en ik heb werkelijk geen idee waar ik meer ben of welke kant ik op moet en dat wil wat zeggen want ik heb op zich een redelijk sterk richtingsgevoel, maar uiteindelijk komen we veilig en wel lichtelijk bezweet aan bij de school.

En dit alles is dus voor niets geweest...... want de forms 1, 2 en 3 hebben vandaag een vrije dag, het is de laatste week voor de zomervakantie en eindexamens hier dus er is niet echt les meer. Maar geen leerling betekent geen sleutel van het lokaal en dus kunnen wij niets doen :( Pfffff ik wil wat doen en dan besluiten we maar om de buitenkant van het lokaal een beetje af te doen want de buitenkant ziet er ook echt niet uit. Als we door de raampjes kijken blijkt de onderrand toch echt groen te zijn..... hahaha en wij hebben hele mooie bruine verf. 

We schrobben de buitenboel en het ziet er al een stuk beter uit, maar wat zou ik graag een hoge drukspuit hebben want ik haal de hele tijd mijn knokkels open lekker bezig :/ Na 2 emmers hebben we er wel genoeg van en is het tijd om weer richting huis te lopen voordat het gaat regenen. Bij het hotel aangekomen heb ik even geen zin om aan mijn scriptie te werken dus ga ik maar weer eens aan mijn blog werken want ik loop hopeloos achter. 

Ik settel me buiten met mijn laptopje en geniet van harry potter op de achtergrond, het crapy wifi heeft het lang genoeg gedaan dat ik eindelijk kan kijken. Ik ga zo op in het schrijven en harry luisteren dat ik me helemaal wild schrik als Lau me ineens op me schouder tikt. Nee ik heb geen slecht geweten hoor, het is al half 7 of het niet tijd wordt om wat te eten te bestellen. Strak plan, Lau besteld  wat te eten en ik werk nog even door aan mn blog tot ons eten er is. 

Sam komt vanavond ook nog langs en dus kunnen we eindelijk eens iets anders doen dan tv kijken en spelen we gezellig een aantal potjes cambio, al is het soms lastig omdat we niet zeker weten of ze de regels wel helemaal begrijpen. Maar het is erg gezellig en de avond vliegt voorbij.

Dinsdag

Zo oké vandaag gaat het dan gebeuren we gaan verven! of toch niet?! Ronald had gezegd dat in de ochtend de kids de lokalen zouden opruimen aangezien morgen de laatste schooldag is en we hebben gevraagd of de tafels en stoelen naar het midden van het lokaal kunnen want dan kunnen we makkelijker bij de muren. Dat zou allemaal voor elkaar komen, maar nu we bij de school zijn is er geen Ronald en alle kids zitten in het lokaal. Geen idee, het is niets voor Ronald om er niet te zijn hij is er altijd netjes op de afgesproken tijd vreemd.

Dan maar even in de lerarenkamer vragen, hij blijkt naar Kisumu te zijn voor iets van school aha handig.... Tja wij wilden heel graag de muur verven dus zou het kunnen dat de kids ergens anders gaan zitten?!? Tuurlijk geen probleem en de docent loopt mee en met een paar korte instructies is er een volledige leegruiming van het klaslokaal want alle tafels en stoelen gaan naar buiten.  Er is iemand druk bezig om met een soort van bezem de muren een beetje stofvrij en spinnenweb vrij te maken zodat we straks aan de slag kunnen.

Het is echt een hels karwei om de verf open te krijgen, echt geen idee hoe ze het hier doen ik heb toch aardig wat keren al geverfd maar deze gaat mij niet lukken. En dus dan maar met een beetje bruut geweld zet ik er een groot mes in en snij ik de zijkanten gewoon weg. Hup, opgelost verf open en aan de slag. Er zijn een paar kids achtergebleven en ze staan met grote ogen te kijken wat we nu precies gaan doen. We hebben helaas niet genoeg materiaal om ze mee te laten helpen en ik zeg dat ze anders nog wel even naar de winkel mogen om wat exra rollers en kwasten te halen is altijd handig wat extra handjes dan zijn we sneller klaar. Dat laat ze over aan een jongen want die zijn veel sneller, hahaha slim gespeeld, dus er komt een jongen die voor ons naar de winkel gaat voor nog 2 rollers en een kwast. Hij verbazingwekkend snel terug en alle kids helpen super goed mee, het afstrijken van de kwast is een beetje lastig en binnen de lijntjes blijven is voor sommige ook lastig, onderscheid groen en wit is natuurlijk moeilijk. Maar met wat instructies gaat het aardig en in een rap tempo is het hele lokaal, iig het witte gedeelte geverfd. We hebben een klein beetje verkeerd ingeschat hoeveel verf we nodig hadden en hebben we makkelijk nog genoeg om nog 3 andere lokalen te doen. Maar dat mogen ze lekker zelf doen, we laten de verf netjes achter en de rollers en kwasten en dan mogen ze lekker zelf aan de slag  dat kunnen ze. Het verschil is echt heel groot en echt leuk om te zien.

Zo dat was hem we zijn klaar, mondonderzoeken gedaan, vragenlijsten gedaan, poetslessen gedaan, geverfd gedaan. We staan op het punt om afscheid te nemen als Ronald ons uitnodigt voor de sluitingsceremonie van het studiejaar, aangezien we hier het hele laatste semester zijn geweest zou hij dat wel heel leuk vinden. Geen probleem zeg maar hoe laat en we zijn er hoor. Morgen om 10 uur perfecto en het duurt hooguit twee uurtjes dus dat kunnen we handelen.

Terug bij het hotel maakt Lau zich klaar voor een avondje uit, het is Dennis zijn vrije avond dus ze gaan gezellig een hapje eten en ik vermaak me met het inpakken van mijn rugzak want ik kijk er echt enorm tegenop om het in te moeten pakken aangezien we heen met 6 koffers kwamen en ik nu alles in die ene backpack moet zien te krijgen. Op mijn gemak stal ik alles uit op lau haar bed en probeer zo goed als het kan alles erin te proppen, het lijkt alsof het wel aardig gaat lukken om alles mee te krijgen. Dan spring ik haast een gat in het plafond! ik zat met mijn voet op de grond en er kroop ineens iets over heen, een fleddermaus :0 ieks bah waar is ie.... help ik kan hem niet vinden hij zit ergens onder mijn bed maar ik zie hem niet. Wha ik wil hem hier weg hebben moet er niet aan denken dat ie ineens tevoorschijn komt als we zo liggen te slapen. Maar wat ik ook probeer ik kan fleddie III niet vinden.

Oké dan slaap ik vannacht toch echt onder mijn klamboe want ik moet er niet aan denken dat dat beest ineens gaat vliegen als ik lig te slapen. Gek om in de badkamer te staan als alles weg is, lijkt echt nog niet zo lang geleden dat we hier aankwamen en nu gaan we alweer bijna weg.....

xxsies makje