Eldoret it is.....

Maandag
 

Oké gewoon omdat het kan vlieg ik vandaag naar eldoret. Gisteren zat ik nog in dubio maar Moraan heeft geholpen om de knoop door te hakken en ik ga gewoon, want je kunt beter spijt hebben van wat je wel gedaan hebt dan van wat je niet gedaan hebt.😆
 

Daar zit ik dan te wachten tot ik mag boarden. Ik dood de tijd met een beetje wat lezen en dan is het zover ik mag weer aan boord stappen.  Voordat ik het door heb zijn we alweer geland en daar ben ik dan in Eldoret. Er staat gelukkig al een taxi voor me klaar dat na scheelt weer een hoop geregel. Ik gooi mn tassen in de kofferbak en daar gaan we dan op naar mijn guest house. Ik had op booking.com veel keuze maar even geen zin in een hotel dus ik blijf bij mensen thuis, ben benieuwd.

Het ziet er hier allemaal heel anders uit dan in Ugunja. Het is hier veel bedrijviger en het ziet er allemaal veel ontwikkelderd uit, er zijn gewoon huizen en zelfs flatgebouwen. En winkels zijn echt winkels en geen golfplaathutjes. Eldoret is de plek in Kenia waar de marathonrenners vandaan komen en dat is goed te merken er zijn een hoop posters en billboards van ze te zien.

Een klein half uurtje later kom ik aan bij mijn verblijf. Het is een schattige bungalow en ik word hartelijk welkom geheten. Ik krijg de achterste kamer en het is een nette schone kamer die iets wat kitscherig is en misschien een kleine overdosis aan roze maar ach hè er is een warme douche, wc is normaal en het bed ligt heerlijk dus niets te klagen.

Ik geniet nog even een beetje van de namiddagzon want die schijnt hier lekker, dat heb ik wel gemist in Nairobi het lekkere weer. Dan is Sam er al ineens veel vroeger als verwacht, maar super gezellig!😊

Voor het avondeten schuiven we gezellig aan er zitten al twee andere gasten en het is eten wat de pot schaft. En daar zit ik dan weer aan de chicken curry met groene groente drap waarvan ik niet kan zeggen dat ik dat gemist heb 😉 gelukkig hebben ze heerlijk rijst klaar gemaakt en laat ik de ugali aan Sam over, die smakeloze deegbal ik snap er niets van.

Het blijken ook docenten te zijn die bij ons tafel zitten dus de discussie over de eindexamens breekt los. Echt zo bizar, die zijn hier zo belangrijk dat ouders helpen met afkijken/frauderen maar als ze gepakt worden dan gaan ze gewoon serieus de gevangenis in.

Na het eten houd ik het al snel voor gezien ben helemaal gesloopt, dat reizen hakt er toch steeds in en om 4 uur wakker worden is ook niet echt een aanrader. Ik ga naar mijn mooie roze kamer plof op bed en heb niet eens meer de energie om de tv aan te zetten en ik val in een diepe slaap.....

Dinsdag

Zo wat heb ik heerlijk geslapen ben wel weer vroeg wakker maar goed dat ben ik gewend. Tijd voor een ontbijtje en wat doen ze dat hier schattig. Ik krijg eerst een bordje met wat fruit en een sapje, dat is zo dik het is bijna een puree. Dan mag ik kiezen wat ik wil hebben dus ik ga voor de pannenkoeken daar heb ik wel weer eens zin in. Alleen pannenkoeken?!?!niets anders?!!?geen ei?!geen worstje?! Nee alleen pannenkoeken is genoeg. Ik ben niet zo'n grote ontbijten.😏 Sam krijgt een thermoskan met heerlijke Keniaanse thee en als ik vraag om gewoon een kan met heet water voor gewone thee kijken ze me raar aan. Weet ik zeker dat ik er geen melk in wil?!?! Echt alleen water?!suiker dan?! Nee Nee gewoon gekookt water en een thee zakje en dan ben ik gelukkig. Ze lijken het allemaal maar heel raar te vinden een gewoon kopje thee.

Tijd om op pad te gaan op naar de universiteit. Eerst nemen we de motor richting het busstation en ik was alweer even vergeten hoe ze hier reageren op mzungi 🙈 dat was ik even niet mee gewend na Nairobi dus dat is weer even schakelen. Gelukkig is Sam bijna 2 meter dus kan hem niet kwijt raken, dan heeft hij ineens het juiste busje gevonden en we stappen voorin in. Heerlijk weer opgepropt zitten ben gelukkig een beetke flexibel anders weet ik niet wat er met mn rechterbeen gebeurt was als de chauffeur moet schakelen.

Na een ellenlange rit komen we eindelijk aan bij de universiteit. We moeten een stukje omlopen want de ingang is afgesloten vanwege werkzaamheden. Ik ben blij dat ik mijn zonnebril op heb want het staren is wel weer echt bizar heftig, ik word er echt een béétje ongemakkelijk bij. Ik snap dat kleine kindjes het doen en dat kleine dorpse, boerse bewoners het doen ben ik ook wel gewend maar dat deze mensen die zogenaamd hoogopgeleid zijn/worden zo onbeschaamd staren vind ik toch wel echt heel erg vervelend. Het terrein is echt zo groot niet normaal ze hebben gewoon hun eigen bos! Een bos dat verzin je toch niet. Er staan een flink aantal huizenblokken op het terrein, hier wonen vooral de meisjes die van buitenaf komen. Jongens moeten verblijf buiten het terrein zoeken want dat moet wel gescheiden zijn. Het is een beetje uitbestede maar dan allemaal met laagbouw huisjes en het ziet er allemaal netjes en gezellig uit.

Sam moet wat administratieve dingen regelen en ik loop wat door het grote hoofdgebouw. Het ziet er allemaal ietsjes gedateerd uit maar het is netjes en schoon en het functioneert nog. Gelukkig is het hier net zo'n ramp om iets voor elkaar te krijgen als ik Nederland dat is ook overal hetzelfde.

Ik krijg nog een rondleiding van Sam over het terrein en het is echt zo groot niet normaal. Ze hebben hun eigen ziekenzaal, grote bieb ik denk niet dat ze daar om een plekje hoeven te vechten zoals wij, atletiekbaan, voetbalvelden, boerderij en ga zo maar door. Leuk om dit te zien, helaas was de tandheelkunde faculteit dicht anders waren we daar ook nog even langs gegaan.

Terug richting centrum dan maar,  wachten op een busje waar een beetje plek is. Bus 1 zit echt te vol daar ga ik echt niet 40 minuten in zitten. Busje 2 zit ook al bizar vol maar weigert om door te rijden nee we kunnen er echt nog wel bij. Daar komt het plankje te voorschijn en de busjongen wil het uitleggen als ik het plankje pak en het busje onkruid. Ah you know it.... yeah i know it! Sam moet zich ergens voor er bij proppen en zo hobbelen we in een slakkentempo richting het centrum. Nemen voor het laatste stukje een motor en lopen iets voorbij ons guest house waar een super luxe hotel zit. 

We genieten van een paar koude drankjes, bestellen een lunch en ik  baal dat ik mijn bikini niet aan heb want er is een zwembad!!!! Had ik dat geweten ;) het duurt weer een eeuwigheid voor onze lunch er een keer is, stond 15 min verkiezingstijd in de kaart maar dat is bijna anderhalf uur geworden klein verschilletje maar. Ik had een chiabatta chicken besteld maar ik geloof niet dat ze weten wat dat is want ik heb gewoon brood gekregen, maar het smaakt gelukkig erg goed en het is weer een enorme portie.

Dan is het even tijd voor een sollicitatie via Whatsapp, weer eens wat anders. Ik heb gesolliciteerd voor de externe stage van acta dus ben benieuwd hoop dat de Wi-Fi het goed blijft doen en er geen stroom uitvalt. Het gesprek verloopt vlot en goed en aan het einde van de week weet ik meer..... spannend....

Ik leer Sam uno-en en na een paar potjes begint ie het eindelijk door te krijgen. Spelletjes spelen doen ze hier echt niet of nooit dus ze snappen het vaak ook echt niet, maar nu heeft ie het door en uiteindelijk verlies ik zelfs 😑

Ook vanavond schuiven we weer aan tafel bij in het guest house alleen zit mijn lunch nog hoog dus ik neem alleen wat fruit en ben dan wel tevreden. Tijd om voetbal te kijken aangezien 'mijn' team gor mahia speelt tegen everton dus daar moeten we wel voor gaan zitten🤣 oké ze spelen beter dan met de kampioenswedstrijd dat moet ik toegeven maar ze worden nog met 4-0 ingemaakt..... niet best. Aangezien de wedstrijd om 20 uur Engelse tijd begon was het hier al 22 uur en is het nu al na 12en tijd om onder de wol te kruipen.

Woensdag

Sam moet vandaag weer terug naar ukwala met de bussen dus die vertrekt vroeg. Gek om afscheid te nemen aangezien we dat eigenlijk vorige week ook al gedaan hadden, maar goed nu toch echt want dit is ook meteen mn  laatste dag in Kenia. Ik heb nog even de tijd mijn vliegtuig gaat pas om 14 uur vanaf eldoret naar Nairobi en  de taxi er naartoe is ook al geregeld. Het is gek om te bedenken dat ik na ruim 2 maanden nu Kenia echt achter me ga laten 😭 

De taxi komt voorrijden en daar ga ik dan voor de laatste keer over de Keniaanse weg, vol hobbels en verkeerswegen. Daar ben ik dan Eldoret airport, ik ben te vroeg dus kan en mag nog niet mn spullen inchecken dus dan nog maar even de laatste Keniaanse zonnestralen opvangen.

Dan begint er beweging te komen in de vertrekhal en kunnen we gaan inchecken. Mijn backpack is nog steeds te zwaar maar ook hier zijn ze super makkelijk, alleen een tag met heavy and that's it. Dan door de volgende controle er zit alleen niemand 🤔 mag ik nu doorlopen of moet ik wachten. De meneer naast mij staat zich hetzelfde af te vragen en dan kijken we elkaar aan en lopen allebei tegelijk verder, we zullen het vast wel horen als het niet mag🤣 maar er gebeurt niets geen alarm geen beveiliging niets dus kunnen rustig wachten op het vliegtuig naar Nairobi. Ik vlieg met jambo en dat is het vliegtuig met het printje en vandaag matcht mijn vliegtuig bij mijn bril, giraffeprint😍

Dit is de eerste vlucht waar ik niets te eten of te drinken krijg 😐 maar goed voor we in de lucht zijn zetten we ongeveer de daling alweer in..... dus haal zo wel wat op het vliegveld ik heb toch bijna 5 uur overstaptijd dus tijd zat 😉
 

In Nairobi moet ik van de ene kant naar de andere kant zien te komen en voor de auto's is alles duidelijk maar voor voetgangers is het een kleine uitdaging met alle enorme stoepranden. Maar goed in Afrika mag alles dus ik loop met trolley en al gewoon lekker op de rijbaan ze wijken maar even uit. Het is nog even puzzelen om de juiste ingang te vinden aangezien het een klein deurtje is in een enorme raampartij. Door de scanner, tas inchecken en daar ga ik dan door de douane wachten op mijn vliegtuig naar Zanzibar 😎 Laura heeft besloten nog langer op Lamu te blijven dus ik vertrek in mijn eentje alvast naar het eiland en zie haar daar in de tweede week dan komt zij ook die kant op.

Grappige is dat mijn ouders nu net geland zijn op zanzibar en niet weten dat ik ook al die kant op kom🤣 benieuwd hoe ze het zullen vinden om mij na 2 maanden weer te zien, ik heb er enorm veel zin om ze te zien en ook vooral in de mooie stranden van Zanzibar 🏝😎

Dit was het dan voor Kenia! Zo raar om hier weg te gaan, ga het echt enorm missen want het is echt een schitterend land en vooral voor de gastvrijheid van alle mensen die we de afgelopen 2 maanden hebben leren kennen!

Paul en Ronald als onze steun en toeverlaat in ugunja en het ons wegwijs maken en ontzettend welkom laten voelen in Kenia. En natuurlijk ook jullie lieve families 💗

Finn,  we hebben je helaas niet heel vaak gezien maar het was echt super om je te leren kennen en hopelijk lukt het de volgende keer om een visum voor Nederland te krijgen.

Sam voor alle leuke uitstapjes, je grappige dansmoves, de beste voetbalwedstrijd ever🤣 en dat je me verslagen hebt met uno!

Al het personeel van Camunya, Elvis, Dennis, quinn, helen en de rest (muv de kutmanager!) Jullie hebben ervoor gezorgd dat het een beetje als thuis voelde dankjulliewel hiervoor het was echt fantastisch!!

Alle andere leraren en docenten van de scholen die ons geholpen hebben in de afgelopen 2 maanden het was echt een onvergetelijk tijd! Ik hoop dat ik snel weer terug kom!

Moraan en Aden dank jullie wel voor jullie enorme gastvrijheid en gezelligheid! Ik heb echt beide keren enorm genoten van alles en hoop dat jullie nog heel veel gaan zien in Kenia! En ik zie jullie als jullie terug in Rotterdam zijn! Xx

En dan is het nu tijd om Kenia achter te laten en terug te kijken op een onvergetelijke mooie tijd die ik echt niet had willen missen!!!😘💗🤗

Xxsies Marina