Bauarbeiter, können wir das schaffen? Bob der Meister, yo wir schaffen das!

Gisteravond toen Laura het licht wilde uitdoen, dacht ze dat ze een kakkerlak zag op de grond maar na 2 x goed kijken bleef het een Fledermaus te zijn!!! Echt een zielig klein baby vleermuisje, geen idee hoe die onze kamer ingekomen maar nu moeten we hem er weer veilig uit zien te krijgen. Met onze vloerhanddoek pakken we hem voorzichtig op en brengen hem naar balkon, eerst nog een hele foto reportage maar dan doen we de balkondeuren dicht zodat hij terug kan naar zijn pappie en mammie. Het beestje produceert wel een hoop geluid en we vinden het allebei heel erg zielig en bedenken ons dat hij op het balkon eigenlijk weinig tot geen kant op kan dus dat het misschien handiger is als we hem buiten in de tuin neerzetten. Daar lopen we dan met vleddie in z'n handdoekje in onze pyjama's de trap af om hem terug in vrijheid te plaatsen. We schrikken van Dennis, de ober die kennelijk onder de trap in het voorraad hok slaapt , hij kijkt ons heel raar aan als we vertellen wat we komen doen en hij vraagt of hij hem dood moet maken!? Nee we willen vleddie een kans geven en leggen hem met handdoek en al in het gras. S'morgens is er geen spoor van vleddie te zien hopelijk is ie veilig terug naar pappie en mammie.

Zaterdag alweer een week geleden zaten voor de uitgang van het vliegveld te wachten op onze lift en nu lig ik hier te woelen op m'n matrasje omdat ik alweer veel te vroeg wakker ben. Tijd voor een verfrissende douche, aangezien ik vergeet om het knopje om te zetten voor warm water heb ik een heerlijke ijsdouche! lekker actie weer.....

Vandaag gaan we mee met Lars en Charly en hun waterfilter, na het ontbijt spreken we af om half 11 te vertrekken. Ze hebben een chauffeur voor de periode dat ze hier zijn en die weet inmiddels het verschil tussen German en Kenyan time en hij is netjes op tijd. Het is een super nette auto waar we met gemak allemaal inpassen, met een enorme beat ( het is vandaag Nicki Minaj dag zoals Lars het omschrijft) rijden we naar het huis van Caroline waar ze bezig zijn om een groot waterfilter te plaatsen. Het is heel grappig van beide zijn geen technische studenten maar doen business studeren maar waren de enige die naar Kenia konden gaan dus nu zijn zij aan het bouwen. Na een lange rit door zeer afgelegen kleine weggetjes, waarbij een jeep toch echt veel beter van pas zou komen, bereiken we veilig en wel het huis.  Het is een leuk klein schattig huisje met wat kleine bijgebouwtjes en een enorme stellage wat de waterfilter is waar ze de afgelopen tijd mee bezig zijn geweest. 

We worden hartelijk welkom geweten door de bewoners, stoelen en tafels worden in de schaduw neergezet en de muziek uit de auto blijft lekker doordreunen. Laura gaat aan de slag in de keuken en maakt chiapatti en ik ga werken aan het waterfilter. De grote tank is volledig gevuld en ze hebben het filtersysteem gevuld met zand en houtskool om het vervolgens weer te laten filteren in een ton met zand en grind. Het water moet nu eerst vanuit de grote ton door het eerste filter, helaas de zandlaag bovenop de houtskool niet zwaar genoeg en drijft al het houtskool naar boven en maakt het water volledig zwart. Niet wat je echt wilt bij drinkbaar water, dus zit er niets anders op dan alles weer uit de tank te halen en vervolgens het filter weer opnieuw te bouwen.

Heerlijk een beetje kliederen met water en zand, eindelijk het idee alsof ik echt wat aan het doen ben. Het is wel verschrikkelijk warm want het filter staat in de volle zon en het is vandaag een mooie zonnige dag. :D Als alles uit het eerste filter is gehaald, kan het weer op worden gebouwd maar deze keer met veel minder houtskool en een aantal extra lagen van stof om de kleur van het houtskool te filteren. En dan is het wachten........ de tank moet gevuld worden tot bovenaan en dit heeft wel even wat tijd nodig. Dus gaan we relaxed in de stoeltjes in de schaduw hangen, krijgen een verfrissend frisdrankje aangeboden en voor de verandering is het weer gewoon wachten.

Het filter blijkt te werken er is alleen sprake van een paar kleine lekkages en dus gaan we aan de slag met wat silicone tape en secondelijm om alles zo lekvrij te maken. De achterkant van de tank hebben we inmiddels gefixed en nu is het afwachten tot ton nummer 3 gevuld is tot de uitgang daar, om te kijken of die volledig waterdicht is want dat is zoals Charly me uitlegt het meest belangrijkste. Helaas blijkt gat niet helemaal waterdicht te zijn en moet dit dus eerst worden gemaakt voordat we verder kunnen. De man van het huis gaat hiermee aan de slag en wij gaan genieten van een home cooked meal door caroline en haar dochter en hulp van Laura ;) Wij als gasten moeten aan de rechter kant zitten, de teil en het water om onze handen te wassen wordt gebracht en het eten wordt op tafel gezet. Het ziet er zeer smakelijk uit!! De chiapatti's zijn om te smullen en het vlees en de groente zijn erg lekker. Als ik mijn portie op heb wordt ik streng aangesproken door Caroline, dat kan toch niet genoeg zijn ik moet echt meer eten! Op z'n minst moet ik 2 of 3 chiapatti's nemen en meer vlees want hier kan ik niet van leven..... UIt beleefdheid neem ik nog een extra chiapatti, maar dan zit ik toch echt propvol.

Na het eten gaan we naar de rivier die vlak achter het huis van Caroline ligt. Ze vertelt veel over de omgeving en hoe het er allemaal aan toe gaat. Zo vertelt ze ons dat er in deze rivier dus gewoon nijlpaarden zitten!! die houden zich heel stil maar zodra ze zich bedreigd snuiven ze met hun neus boven water en moet je maken dat je wegkomt.

Het water staat vandaag heel laag waardoor er een steen net boven het waterniveau uitsteekt en een vrouw staat haar was hierop te doen. Het ziet er zwaar uit en ik betwijfel of het mij zou lukken om het zo goed schoon te kunnen maken. Laura dipt haar teen nog even snel in de rivier en het is heerlijk koud water, maar Caroline vindt het maar niets en waarschuwt haar om echt niet verder te gaan want het is echt te diep en de stroming is behoorlijk sterk.

Teruggekomen bij de tank blijkt deze gelukkig waterdicht te zijn en kan deze laatste ton voor het grootste gedeelte gevuld gaan worden met gravel en zand. Lars en Charlie hebben dit de afgelopen dagen verzameld en laten drogen in de zon. Nu is het hopen dat het genoeg is om de ton volledig te vullen, we gaan aan de slag met een soort platte bordjes en vullen langzaamaan de ton. De chauffeur die de hele dag is blijven wachten, helpt mee met het scheppen van het zand en het gaat in een rap tempo. De ton is voldoende gevuld en nu begint het lange lange wachten......het water moet van ton 1 naar ton 2 naar ton 3 en dan moet er zich een evenwicht gaan instellen zodat de bacteriën zijn werk kunnen doen en het water er volledig gefilterd en wel uit kan stromen naar ton nummer 4.

Aangezien dit wel een hele tijd kan gaan duren, zit het er voor vandaag op en is het tijd om maar weer eens naar het hotel te gaan. Ik wil een leuke polaroid nemen voor in mijn bullet journal en dit vinden ze zo bijzonder dat de man van Caroline de polaroid zo in zijn borstzakje steekt. Dan maak ik nog een paar foto's van de hele groep, maak er 1 extra zodat zij er ook 1 hebben om te bewaren. Dan vraagt de chauffeur of ik ajb er ook 1 van hem en zijn auto wil maken samen met Lars en Charly. Tuurlijk dat is wel de laatste polaroid die ik bij me heb dus one shot only!

Dan komt er een buurvrouwtje aangelopen die super graag met mij op de foto wil ( oké..... en ja dan moet ik breed naar haar lachen als ze de foto maken...) nou vooruit dan maar! als je dat graag wilt dan doen we dat! Het is echt hilarisch en ik heb het idee alsof ik in de maling wordt genomen maar die mensen bedoelen het allemaal gewoon heel lief en ze zien er echt niets geks aan om ons zo te oordelen op onze huidskleur. Dit is zo het tegenovergesteld van hoe wij daarmee omgaan echt bizar.

Vervolgens is de dochter van Caroline toch wel heel nieuwsgierig of het wel goed gaat met de tanden van haar kleine zoontje, ze weten inmiddels dat Laura en ik hier voor een tandheelkunde project zijn, dus werpen we een kleine blik in zijn mond en vragen of ze een tandenborstel hebben. Ja die hebben ze wel, maar tandpasta is een ander verhaal en dat is wel heel duur. We geven wat instructies en aanwijzingen en beloven om morgen tandenborstel en tandpasta mee te geven aan Charly en Lars als die morgen weer terug gaan om proberen het waterfilter af te maken.

Dan is het tijd om toch echt een keer weg te gaan en we vertrekken richting het hotel, onderweg komen we iemand tegen die bij het project van Lars en Charly hoort en hij heeft een oud vrouwtje bij zich. Aangezien we ruimte over hebben in de auto vraagt hij of ze mee mag rijden naar het begin van de weg. Natuurlijk geen probleem stap maar hoor. Charly wil uitstappen om naar de achterste zitplaatsen te gaan maar het vrouwtje stapt al in voordat de stoel naar voren geklapt kan worden dus dan maar met z'n drietjes op de voorste bank. We hobbelen en shaken het zandpaadje af richting de grote weg en het oude vrouwtje zwaait zo nu en dan naar een voorbijganger met een grote smile op haar gezicht.

Om 6 uur komen we aan bij het hotel tijd om onder de douche te stappen en al het zand en zweet van ons af te spoelen. We hebben om 19 uur afgesproken met Lars en Charly om samen te gaan eten. We spelen een potje yatzee en nog 1 en worden langzaamaan een beetje giebelig en melig van want het duurt nu wel super super super lang voordat het eten eindelijk eens een keertje komt..... 2 en een half uur later hebben we ons eten!! OMG ik heb me toch een partij honger het is half 10 en zelfs voor mijn doen is dat laat, ik schrok me eten naar binnen en heb daarna meteen een after dinner dip. Charly vraagt of we nog nagedacht hebben over de safari, ze gaan as woensdag 3 dgn op safari in de buurt van Nairobi naar de Masai Mara, ik heb onze planning gemaakt en al doen we super rustig dan nog kunnen we het in 3 weken tijd makkelijk redden om alle vragenlijsten uit te delen en te verzamelen dus we hebben er de tijd voor en wel heel gezellig om met mensen te gaan die je kent. Charly gaat even navragen of we mee kunnen met hun groep en dan zien we morgen verder hoe of wat! :) Nu al zin in :):):):):)

Door het lange wachten zijn we er wel een beetje klaar mee voor vandaag en is het tijd om maar weer eens te gaan slapen.

Gute nacht bis morgen !

xxsies marina