Back to Nyasanda :)

Woensdag

Daar gaan we dan na het ontbijt op naar Nyasanda, het is eigenlijk een feestdag en dat is te merken ook er lopen een hoop kids over straat en overal vandaan horen we de how are you? I'm fine. Het is een bewolkte dag perfect om te lopen heerlijk :) het is weer even geleden dat we hier geweest zijn en het is lekker om de beentjes weer even flink te strekken.

Ronald wacht ons zoals gewoonlijk weer super lief op en heeft ons mini praktijkje verhuisd want het computerlokaal is in gebruik voor overleg. Hij heeft zijn eigen kantoor helemaal omgegooid zodat wij ruimte hebben voor onze tafels en spullen: Zo lief!!! Echt zonde zijn hulp zouden we zoveel minder voor elkaar hebben gekregen. We zetten alles even een beetje handig neer en dan gaan we beginnen, het is mega stil op school want alleen de Form 4 is vandaag aanwezig op voorbereiding op hun centraal examens de andere klassen hebben een vrije dag. Daar gaan we dan weer mondonderzoek doen, is toch echt wel gewoon heel leuk om te doen ook al is het primitief. We zijn beide heel erg benieuwd of we verschil gaan zien tussen beide groepen  ( oftewel of onze lessen enige verschil hebben gemaakt of niet ).

We halen de eerste student en het is weer echt een wereld van verschil met de kids op Ukwala, stil verlegen en ze praten allemaal zo zacht. We hebben eerst allemaal leerlingen uit groep 2 degene die we alleen een tandenborstel en tube tandpasta in hun hand hebben gedouwd en veel plezier ermee! Het is leuk om te merken dat zelfs zonder de instructie de borstel toch wel al echt gebruikt is want bij iedereen die binnen komt blijkt de plaquescore al aanzienlijk lager te liggen!!!! WHAHOEEEEE!!! Nou is dat ook niet zo heel moeilijk als je begint met plaquescores tussen de 85 en 100%........

We hebben geen namen gevraagd want alles is natuurlijk anoniem dus werken we met hun administratie nummer, mega handig dat gebruiken ze overal voor dus dat weten ze allemaal. Er komt een meisje aanlopen vragen haar nummer, oké nog een keer ja dat is mijn nummer, formulier gevonden oh wacht dit was het penknauwende meisje, ze had de tic om de hele tijd om een pen te kauwen waardoor haar eerste kleine kiezen gewoon al voor minstens 1/3 zijn afgesleten. We smeren wat vaseline op haar lippen en  gooien er een dosis kleurvloeistof in, wacht even dit klopt niet.... waar zijn die afgesleten kiezen!?!? Ik zie ze niet huh wat?! oke wacht even er mist hier een element en op haar formulier niet. Wacht wacht wacht dit klopt niet..... dit meisje is niet degene op het formulier. Daar gaan we weer wat is je administratie nummer????? En dan komt er ineens echt een compleet andere nummer dan dat ze de vorige 6x gezegd heeft. Ze blijkt dus helemaal niet mee te doen aan ons onderzoek maar wilde gewoon een controle..... hahahaha oke heel fijn maar dit was niet helemaal de bedoeling. We kijken even snel of we iets zien, wat een beetje lastig is met alle roze kleurstof en geven nog even wat extra aanwijzingen voor het poetsen, want ondanks onze les is het nog 1 roze festijn in haar mond.

Het is vandaag echt een perfecte dag om te werken het is volledig bewolkt waardoor ons kantoortje niet in een sauna veranderd, zo fijn!! Tijd voor lunch er zijn ook niet zo heel veel docenten dus we zitten rustig in de lerarenkamer en genieten van ons mee gebrachte lunch :) Na de lunch gaan we nog even door met een aantal controles totdat er ineens niemand meer komt...... even polshoogte nemen wat eraan de hand is, want soms zeggen ze wel ja op je vraag of ze de volgende student willen sturen maar geen idee of ze het ook echt begrijpen... Wat blijkt er staat een docent voor de klas les te geven logisch dat ze niet meer komen, voorbereiden voor examens is natuurlijk belangrijker. Tijd om op te ruimen en te gaan morgen weer een dagje :) Inmiddels komt er ook weer een hele donkere dreigende lucht heel snel dichterbij dus het is tijd om maar snel naar het hotel te lopen. 

Ronald loopt een stuk met ons mee want zijn dag zit er ook weer op,de lucht wordt nu wel echt heel erg dreigend..... en komt heel snel dichtbij..... dan komt Paul ineens aangereden op zijn motor onderweg naar de koeien. Helaas kan hij ons niet even een lift geven naar het hotel, maar Ronald heeft er niet zoveel vertrouwen in dat wij snel genoeg zijn om de regen te ontlopen dus hij is zo lief dat ie een andere motorrijder voor ons regelt. Binnen 5 minuten komt er al iemand aanrijden en we springen met zn tweeën achterop en rijden snel naar het hotel. En blij dat we dat gedaan hebben want we zijn nog geen minuut binnen of het noodweer breekt los! We kunnen de overkant van de weg niet eens meer zien vanaf ons balkon. Ramen en deuren moeten we sluiten want anders staat echt alles blank. 

Tja eten bestellen is nu nog een beetje vroeg en niet zo'n zin om door de stortbui te moeten dus dan maar tijd om even een potje te janken en nog een aflevering van this is us te kijken want uiteraard valt met zo'n regenbui de stroom weer uit.....Gelukkig zijn die hele erge buien vaak maar kort dus na 45 minuten is het ergste weer voorbij bestellen we wat te eten gaan nog even terug naar boven en kijken nog een afleveringetje want het eten duurt toch nog een uur......

Geen idee wat het is misschien omdat het hier zo vroeg donker is maar om half 10 zijn we allebei echt alweer compleet gesloopt na onze vaste televisieavond en is het tijd om maar weer eens onder mijn lakentje te kruipen met een lading deet want ik geloof dat de muggen me steeds lekkerder gaan vinden.

Donderdag

En daar zijn we weer kwart voor vijf..... voor de mensen die mij goed kennen is dit echt heel raar want ik ben echt een avond, nou ja eerder nachtmens, dus dit vroeg opstaan is toch wel echt heel raar. Maar goed ben volledig uitgerust en heb niet zoveel slaap nodig en die ellendige kraai heeft er volgens mij veel plezier in om mij steeds vroeger wakker te maken.......

Ik lees nog even rustig een hoofdstukje op mijn e-book en verlaat dan zachtjes de kamer voor het ontbijt. Mega irritant het WI-FI doet het al een aantal dagen niet , we moeten ineens inloggen maar niemand weet hoe of wat.....erg handig..... IJdele hoop dat ik vandaag wel WI-FI heb in de ontbijttent..... nope.....dan maar even een beetje aan mijn verslag werken terwijl ik wacht op een ontbijtje met bruin brood :D OMG!! zo fijn!! eindelijk bruin brood zo lekker mis het echt zo erg gewoon een lekkere goeie bruine boterham met een plak kaas ( kwijl kwijl kwijl) Maar goed die moet ik zelf klaar maken en hier heb ik de luxe dat mijn omelet iedere dag met veel liefde wordt klaar gemaakt en bezorgd. Laura is door de wekker heen geslapen en ik bestel even snel een ontbijtje voor haar terwijl zij zich klaar maakt.

We komen iets later als gepland aan om Nyasanda maar goed we moeten niet zo heel veel kids meer dus als we een beetje normaal werktempo erin gooien moet het ons wel lukken om ze vandaag allemaal te doen. Helaas duurt het heel erg lang voordat de eerste student komt en na een tijdje komt er weer ineens niemand meer..... oké zo komt onze planning wel in de war....... maar goed we hebben hier nog bijna 2 hele volle weken dus nog alle tijd anders zijn we dadelijk ook weer zo snel klaar dat we hele dagen niets kunnen doen en dat kan natuurlijk niet ;)

Het blijkt dat ze een aantal verplichten lessen hebben dus we moeten even wachten.......oké geen probleem dan wachten we gewoon geduldig. We genieten even van de lunch en de tijd kruipt voorbij.  Dan is er ineens een student die komt voor controle, vinden zijn formulier en vragen in welke groep hij zat. Groep?!!? ja je hebt een nummer van ons gekregen nummer 1 of 2 op zo'n leuke gekleurde post it en die moest je goed bewaren?!?! Oh nee die heeft ie niet gehad want hij zit in de andere Form 4. Oké hoe kom je dan in onze onderzoeksgroep?!??! Ja ik vond het gewoon leuk om een controle te krijgen...... hahahahaha lekker dan.... Nou vooruit we hebben je nu al gekleurd en ondanks onze les heb je nog een mond vol roze en klaag je over pijn in je tandvlees. En dan komt de aap uit de mouw.... hoe vaak we het ook gezegd hebben in de les het poetsen van tandvlees en ja het gaat even pijn doen en bloeden maar wat moet je dan doen zachtjes doorgaan iedere dag weer 2 x per dag en dan gaat het over..... Maar nee meneer wil echt niet zijn tandvlees poetsen, dan nog maar even wat extra aandacht aan de poetstechniek. En ondanks dat deze jongen 19 jaar is heeft ie echt nul komma nul fijne motoriek en hanteert die tandenborstel alsof het echt een mega zwaar object is waar ie mega veel kracht op moet zetten. Ja nu snap ik wel dat je tandvlees pijn doet......

Ondanks verwoede pogingen van Laura wil het haar maar niet lukken om hem duidelijk te maken hoe het nou echt moet..... En na poging 101 geeft ze het op en neem ik het nog even over. Geloof niet dat de boodschap echt wil aankomen maar je kan niet zeggen dat we het niet geprobeerd hebben. ;)

TIjd om de boel weer in te pakken want ook vandaag komt er weer een tropisch buitje aan en er blijken geen studenten meer te zijn van onze onderzoeksgroep. Er zijn er een aantal naar huis gestuurd om het schoolgeld te halen..... ja dat moet ook betaald worden. We spreken met Ronald af dat hij ons morgen even op de hoogte brengt hoeveel van de leerlingen er zijn zodat we niet voor 1 leerling helemaal naar school hoeven te lopen.

Het wordt een beetje een sleur maar ook vandaag is het weer gewoon een hapje eten, serie kijken en dan tijd om te gaan slapen....... boring.... maar goed we kunnen hier ook vrij weinig anders doen.

Vrijdag

Bah Bah het heeft echt de hele nacht keihard geonweerd en geregend, heb haast geen oog dicht gedaan. Enige voordeel is dat het wel heerlijk koel is om te slapen :) Oké op naar het ontbijt, het Wi-Fi werkt een soort van...... gisteren heeft Elvis, de ober, ons geholpen want de meisjes van de receptie zitten er alleen maar om mooi te wezen en op hun telefoon te spelen en weten verder niets. Maar goed we zijn nu gemachtigd om in te loggen, maar het is heel handig na 30 seconden gooit ie je er weer af zonder dat je het in de gaten hebt en moet je weer opnieuw verbinden en inloggen.... jajaja goed systeem..... not. Gelukkig lijkt het op de laptop ietsje beter te werken en kan ik gelukkig wel wat dingen voor ACTA doen dat scheelt tenminste iets. Terwijl ik geniet van mijn ontbijtje begint het gewoon ineens weer te regenen..... bah..... zo niet leuk....Omdat de Wi-Fi eruit ligt en mijn persoonlijke hotspot nog op bed ben ik weer van de buitenwereld afgesloten en heb ik geen idee hoeveel kids er zijn.

Als Laura naar het ontbijt komt blijkt dat er maar 4 van de 12 kids er zijn, niet echt de moeite om te gaan...... dus we sturen netjes een berichtje dat we vandaag niet komen en dat we het dan maandag zullen afronden. Ronald vindt het een strak plan, aangezien het door de regen toch heel modderig is om naar school te komen en er maandag meer kans is dat ze er allemaal of bijna allemaal zullen zijn. Top, oke tijd om een wasje te draaien , de laptop weer opnieuw op te laden en dan verder te gaan met mijn favoriete bezigheid....... SPSS invoeren...... jottum. Oh en natuurlijk het maken van de opdracht voor Radiologie, want tja ook al heb je een stralingshygiëne diploma dat hoger is en werk je al bijna 18 jaar als röntgenlaborant krijg je geen vrijstelling voor dit vak...... en mag je dus gaan bedenken wat er gebeurt als je meer Kv geeft en wat het verschil is tussen Sv en Gy pffffff...... zo boring en zo niet nuttig. Maar goed als het moet dan moet en dan doen we het maar braaf.

Gelukkig komt er naar regen zonneschijn en kan ik na het invoeren van een honderdtal vragenlijsten genieten van wat welverdiende vitamine D! :) Helaas besluit de zon natuurlijk dat juist op het moment dat ik wil gaan liggen dat het tijd is voor een wolkje. Ach ja het is gelukkig nog warm dus ik klaag niet, maar voor mijn gevoel wordt ik langzaamaan weer wat lichter heb hard weer wat zonnestralen nodig om mijn kleurtje bij te werken.

Tijd om naar boven te gaan en klaar te maken voor een verjaardagspartijtje. Paul was van de week jarig en hij viert het met een etentje voor vrienden en collega's. Dus dan maar eens kijken of ik nog iets van een leuke outfit in de kast heb hangen, een douche nemen en wat make up op smeren om er nog een beetje fatsoenlijk uit te zien. Ach het kan er mee door, jurkje is schoon geen vlekken en ruikt nog aardig naar mijn robijn geurzakje <3 tja mijn schoenkeuze is een beetje beperkt, oranje sneakers staat niet echt, mijn new balance zijn nou ook niet echt een leuke combi en slippers doe ik liever niet aan aangezien we nog een stukje moeten lopen. Dus doe ik mijn uiterst charmante bruine hoge Mags aan, ach ja ik kom de prins op het witte paard hier toch niet tegen dus maakt het ook uit ;)

Het feestje is vanaf 19 uur en is recht tegenover ons hotel en we willen nou niet per se meteen de eerste zijn dus we besluiten om 19:05 dat we wel onderweg kunnen gaan, als net op dat moment Laura haar telefoon af gaat..... Paul die vraagt waar we blijven, hahahaha omg serieus?!?!? het is vijf over zeven en je belt waar we blijven? We stappen nu de deur uit we komen eraan, ja maar dat is niet de Dutch time, true maar goed op een feestje is het ook niet de bedoeling dat je stipt op tijd binnen komt zetten.

We haasten ons de deur uit het is echt pikkedonker buiten en het was misschien handig geweest om een zaklamp mee te nemen, maar lang leve de mobiele telefoons kunnen we nog wel iets zien. Met gevaar voor eigen leven steken we de weg over en bereiken veilig de overkant. Het blijkt echt recht tegenover ons hotel te zitten en nu snap ik waar in het weekend de muziek vandaan komt, dat is geen party bus bij het tankstation dat is gewoon deze tent. Het ziet er echt super schattig uit met allemaal kleine hutjes, maar wij moeten naar boven met een soort wenteltrapje daar moet het feestje zijn. In de veronderstelling dat wij heel laat zijn, 10 minuten na aanvangstijd, en er dus al een heleboel gasten zijn. Blijkt dat er haast niemand is, we zijn gewoon bijna nog de eerste gasten.  Oké en waarom moesten we zo haasten?!?!? Ach ja we nemen plaats op een plastic tuinstoel, bestellen een drankje dat de hele tijd in schattige boodschappenmandjes naar boven wordt gebracht en we kletsen gezellig met Sam en verwonderen ons over het feit dat echt iedereen vergroeid is met zijn mobiele telefoon. 

Langzaam aan druppelen de gasten langzaam binnen, het is inmiddels bijna half 9 en nog niet iedereen is er. Mijn knorrels daarin tegen zijn zeer duidelijk aanwezig en ik heb echt zo'n trek!!! Daarom nog maar even geen alcohol anders gaat het niet goed komen. Dan eindelijk om 21 uur is iedereen er en wordt het eten naar boven gebracht. Speciaal voor dit feest is er een geit geslacht, ik heb nog een mooie foto van het lieve beestje gekregen :x voordat het op de bbq belandde. Verder is er kip, en dit is inclusief gefrituurd hoofd dat bijna op mijn bord terecht komt, gelukkig zagen we op tijd dat het hoofd was en hebben we het snel terug in de bak gegooid, wat groentes, geitensoep (!?!??!) en natuurlijk een enorme berg ugali. Aangezien ik nog nooit geit op heb vind ik wel dat ik het moet proberen en heb ik dus een homp vlees om mijn bord liggen, wat kip en een berg groentes. Het is erg lastig om in het schemer te ontdekken wat vlees is en wat bot en ik probeer zo goed en kwaad als ik kan om het vlees van dit stuk geit te verwijderen, maar het ziet er lang niet zo netjes uit als mijn kippenkluifjes ;) 

Ik heb echt een redelijk groot bord vol geschept en zit redelijk vol en veeg dus netjes mijn handen af. De dame naast me is het er niet helemaal mee eens dat ik al klaar ben met eten. Ik kan toch nooit genoeg gegeten hebben ik moet echt nog van alles opscheppen en nog wat meer en nog meer, als ik beleef bedankt kijkt ze met hele grote ogen aan. Dan begint de rest van de tafel zich ermee te bemoeien nee je moet echt meer eten hoor dat kan echt niet, ik houd stug vol dat ik echt genoeg heb en dat ik echt vol vol zit het was echt lekker maar het is genoeg.

Na het eten kan het feest echt losbarsten........ zou je denken, maar ondanks dat er een flinke box staat te dreunen met muziek blijft echt iedereen in een kringetje om de tafel zitten, het enige wat ik nog mis is een blokje kaas en een plakje worst en het zou zo een Nederlandse verjaardag kunnen zijn. Op een gegeven moment zijn er wel twee  hele mensen een beetje aan het dansen, maar de rest blijft een beetje hangen in zijn stoel spelend op zijn telefoon of knikkebollend. Oké tijd wat leven in de brouwerij te brengen, stap 1 consumeer nog wat alcohol, stap 2 begin wat drankspelletjes. Oké, stap 1 was meer voor mezelf want die Kenianen kunnen er aardig wat van en ik loop dus behoorlijk achter. We spelen een variatie van beerpong, aangezien we geen pingpongballetje hebben gebruiken we flessendopjes en het is nog een stuk lastiger dan dat ik had gedacht. Het wil niet echt aanslaan ze vinden het allemaal leuk, maar meedoen nope. Poging 2 flipcup, simpelere zou het niet kunnen maar ook hier hebben ze toch aardig wat moeite mee, het is echt hilarisch om ze het te zien proberen.

Tja het wil niet echt lukken om dit feestje van de grond te krijgen maar je kan niet zeggen dat we het niet geprobeerd hebben. We proberen er nog een limbo dans in te gooien maar ondanks dat deze mensen allemaal super soepel zijn snappen ze het principe van je rug buigen en je heupen naar voren gooien niet. Echt hilarisch om te zien hoe grappig het eruit ziet. Om 12 uur gaat de muziek in 1 klap uit en worden we vriendelijk verzocht om het terrein te verlaten. Party time is over, we bedanken Paul voor de uitnodiging en nemen afscheid van iedereen.Het is echt heerlijk dat ons hotel zo dichtbij is we zijn binnen 3 minuten terug. We kletsen nog een tijd lang na, lachen om de grappige opmerkingen die er de avond zijn gevallen en natuurlijk de fanatieke goddienstige Duits leraar die het ook vanavond niet kon laten om ons te overtuigen. 

Zaterdag

Laura ligt nog diep in coma als ik me richting ontbijt sleep, het wil me maar niet lukken om uit te slapen dus ook deze ochtend ondanks dat we laat naar bed zijn gegaan sta ik om 6 uur alweer naast mijn bed. Oké na een uitgebreid ontbijtje is het tijd om maar weer eens serieus aan de slag te gaan want we zijn hier natuurlijk ook gewoon om te werken. Dus daar ga ik weer met mijn stapeltje vragenlijsten en m'n laptopje, ze hebben mijn tafeltje en stoel al heel lief voor me neergezet dus kan meteen aan de slag. Ik ga zo  in mijn werk op dat ik de tijd helemaal uit het oog verlies totdat mijn laptop ineens geen batterij meer heeft. Tijd om hem op te laden en maar even te checken of Laura nog leeft. Oké ze leeft nog, laptop aan het stroom en tijd voor een boekje, het is namelijk weer mooi weer dus tijd om een beetje bij te kleuren. 

Rond een uurtje of 1 komt Laura een keertje naar beneden voor een ontbijtje en we besluiten om straks nog even richting de supermarkt te lopen om onze voorraad aan te vullen want vanavond is het zaterdagavond de avond waarop we heerlijk lui op onze bed hangen en genieten van onze favoriete serie, This is us. Milo Ventimiglia damn hij was cute in de Gilmore Girls maar hier is ie echt nog knapper en leuker, zou geen nee zeggen tegen een beschuitje met hem ;)

Het is een saaie saaie dag vol met cijfertjes van SPSS, wachten op het avondeten en dan chips snoep en serie kijken. Ja sorry jongens het leven is hier niet heel spannend.

Zondag

Vandaag is misschien nog wel saaier dan alle andere dagen ik ben alleen in een super slechte mood. Ik word er echt chago van dat het klote Wi-Fi het gewoon niet doet, ik kan zo vrij weinig voor school voor elkaar krijgen en dat irriteert me. Verder kan ik zodra ik buiten bereik van Laura ben ook geen contact met de buitenwereld hebben aangezien zij onze hotspot heeft, maar die haalt het niet als zij op balkon zit en ik in de tuin. Eigenlijk heel erg dat ik zo afhankelijk ben van dat stomme internet, maar het is gewoon zo verdomd handig om contact te hebben met het thuisfront. Even een appje met Anke, een grappige Snap van Joep en Michelle en bijkletsen met Syllie, oké ik geloof dat ik iedereen een klein beetje begin te missen.....

Het is dan ook al 6 weken dat we onderweg zijn en ik ben geloof ik nog nooit zo lang van huis weggeweest, alleen toen ik heel klein was en bij oma ging logeren maar niet sinds ik 'volwassen' ben en een hoop mensen heb die ik enorm kan missen. En ik mis niet alleen familie, maar ook het gewoon even gezellig bijkletsen met vriendinnetjes een drankje doen een hapje gaan eten en zo maar even de deur uit kunnen gaan en gaan en staan waar je wilt. En volleybal ik mis volleybal......  ik wil gewoon bezig zijn lekker trainen en zweten en training geven, het is zo niets voor mij om s'avonds niets te doen te hebben dat ben ik gewoon niet gewend.

Oké tijd voor een dosis chocolade, thnx to Ilke die zo lief was om een reep Tony's te geven vlak voor ik wegging. Heb ik nu nog een stukje om me iets beter te voelen want chocolade helpt altijd! En het is waar chocolade en het doorkijken van mijn fotoboekje zorgen voor wat traantjes, maar daarna voel ik me toch echt weer beter. Helemaal omdat Paul beloofd heeft dat morgen de telefoon komt die ik besteld heb. Ik heb de goedkoopste telefoon online besteld die een hotspot kan maken zodat ik niet afhankelijk ben van het verschrikkelijke Wi-fi of de aanwezigheid van Laura. 

Verder is vandaag een beetje saaie dag, geen zon en een stapel vragenlijsten en dat is het..... boring boring boring maar het moet gebeuren. 

Maandag

Yes, eindelijk weer iets om te doen! We hebben een berichtje van Ronald dat er een hoop kids van ons resterende lijstje is dus we trekken onze wandelschoenen aan en vertrekken richting Nyasanda. Voor de pauze doen we alle mondonderzoeken afronden en is er uiteindelijk maar 1 iemand niet op komen dagen, de pennenkauwer, maar de rest hebben we allemaal gehad. En zo snel een blik op de percentages is het hebben van een goeie tandenborstel en tandpasta al genoeg om bij de meeste kinderen een flinke daling van het plaquepercentage te hebben. Gelukkig is dit wel iets hoger als ze ook nog onze les hebben gehad dus dat scheelt anders hadden we ons wel heel erg overbodig gevonden. Dan hadden we al die lessen voor niets gegeven, maar gelukkig blijkt het wel verschil te maken dus dat is een leuke opsteker.

Uiteraard moeten we groep 2 nog de poetsles geven, want die hebben ze nog niet gehad en het is toch wel handig als ze die wel krijgen want dan gaat hun percentage nog meer omlaag. Het zou eigenlijk best leuk zijn om het over 2 weken nog een keer uit te voeren om te kijken of het dan nog meer verschil uitmaakt. Helaas hebben we daar geen tijd voor en geen plaqueverklikker meer. We moeten weer lang wachten voordat we de les kunnen geven, ze hebben een voorbereidende les over hun aankomende wiskunde examen en dat is natuurlijk veel belangrijker dan een poetsles van ons.

Het is vandaag weer een zeer zonnige dag en het is dus echt weer een sauna in de klaslokalen. We besluiten omdat het toch om een klein groepje gaat om de les buiten te geven in een klein hutje is het goed uit te houden. Ze luisteren weer super aandachtig, maar echt antwoorden op de vragen die je stelt ho maar..... Gelukkig breekt het ijs doordat Laura iets wat spastische bewegingen maakt omdat er een groot vliegend insect rond onze hoofden zoemt en daar is ze nogal bang voor. Zo het ijs is gebroken en er komt gelukkig wat meer reactie, dat maakt het toch wat leuker om les te geven dan. Dan zit het erop we zijn klaar alle lessen zijn gegeven!

TIjd om onze minipraktijk op te ruimen zodat Ronald zijn kantoor weer terug kan krijgen. Spullen die we over hebben laten we achter, aangezien we met 6 koffers heen zijn gekomen en er zo maar met 2 verder gaan reizen is het belangrijk dat we zo min mogelijk spullen weer mee terug slepen. De handschoenen en andere medische spullen geven we aan Ronald voor de school van zijn vrouw. Een make up spiegeltje voor zijn dochters en wat andere tandheelkundige spullen nemen we mee zodat we die aan Kenneth kunnen geven. We willen de tafel die wij gebruikt hebben als behandelstoel/tafel weer netjes terug brengen naar het computerlokaal, maar dat hoeft niet van hem. Hij vindt deze tafel veel fijner dus hij wil hem eigenijk het liefst laten staan.  Geen probleem hoor dan doen we dat!.

Tijd om weer richting huis te gaan we spreken af dat we na ons bezoekje dat we gepland hebben voor de komende twee dagen, gaan beginnen met het opknappen van het klaslokaal. We wandelen weer terug door de binnendoor route en het loopt heerlijk rustig, alleen zo nu een dan een hello how are you? en een hello maar geen opdringerige mannetjes die per se je hand willen schudden.

In het hotel aangekomen ga ik nog even wat vragenlijsten verwerken want ik heb ze nog steeds niet allemaal gedaan en ik wil ze toch echt af hebben voordat we hier weggaan dus nog even door bikkelen. Inmiddels van buiten naar binnen verplaatst want het begint alweer te waaien en dat betekent maar 1 ding hier in Kenia..... REGEN!!!

Gelukkig is Paul ervoor de regen en heeft hij mijn nieuwe telefoon bij zich! Mijn super Fero , nog nooit van gehoord, maar het was de goedkoopste en kan een hotspot maken dus nu maar hopen dat ie werkt en dat ik weer kan communiceren met de buitenwereld. We hebben nog de simkaarten van safari die hij in het begin voor ons gehaald heeft maar die niet werken in onze telefoons. Gelukkig werkt ie wel in deze telefoon en was ik zo slim om alvast wat kraskaartjes te halen zodat ik tegoed op de telefoon kan zetten. Ook dat gaat in 1x goed, best een handig systeem hebben ze hier je koopt een kraskaartje en dan kan je kiezen wat je ervan wilt kopen, airtime of internetbundel. 

Paul wil al high fiven omdat het allemaal lukt, maar ik houd nog even een slag om de arm pas als ik iets kan doen met de telefoon en op internet kan dan krijgt ie een high five. Wat we ook proberen het wil niet lukken om toegang tot het internet te krijgen ondanks dat er staat dat ik 3G heb..... Paul probeert een paar trucjes maar komt er niet uit, dus dan maar bellen met de klantenservice. Daar kunnen ze blijkbaar op afstand je instellingen resetten en wonder boven wonder kan ik online!!!

Jee wat ben ik blij!!! Super thnx Paul nu kan ik weer iets minder chago zijn ;) Hij gaat er snel vandoor hij moet de koeien nog melken en de regen hangt nog steeds in de lucht. Ik moet natuurlijk wel even checken of de telefoon het echt doet doet en heb eindelijk whatsapp kunnen installeren. Ik bel even met mijn broertje en ondanks dat het maar een 2 mp camera is kan ik hem goed zien. Dan nog even snel miesje bellen en joep zit gezellig op schoot. Helaas is mijn beeldkwaliteit heel slecht en zit ik in de donkere eettent en dus is Nina een spook! Hahhaahaha joep vindt het allemaal wat spannend tante Nina is een spook en dan begint ie ineens te huilen want hij wil naar me toe :( ;( OMG mijn hart breekt wat mis ik dat kleine ventje verschrikkelijk!! <3 <3

Zo gesloopt na zo'n dagje tijd om op tijd naar bed te gaan , morgen drukke dag voor de boeg. We gaan eerst vroeg met een meisje van de school naar de matibabu kliniek en daarna neemt Elvis ons mee naar Kakemega. Een stuk overgebleven regenwoud ligt daar heel dichtbij dus maar eens kijken of we daar kunnen komen!

xxsies Makje