Another monday / sunny tuesday/ walking wednesday/ productive thursday / freaky friday

Maandag

Na een super kort nachtje besluit ik na 2 uur woelen en draaien dat het toch maar gewoon tijd wordt om op te staan voor het ontbijt. Bij de tent aangekomen staat er niets klaar en ik vraag me af of ik te laat ben maar het is nog geen half 9 dus er zou nog gewoon iets moeten zijn, maar aangezien we kennelijk nog de enige gasten zijn is een buffet misschien wat overbodig. Ik bestel een lekkere spanish omelet met wat toast en bestel ook wat voor Laura zodat ze straks wat te eten heeft als ze opstaat.

We hebben afgesproken om rond 1 uur bij de nyasanda high school met Ronald. Het echte werk kan gaan beginnen de vragenlijsten heeft Ronald allemaal laten doen voor ons tijdens onze safari dus die liggen helemaal klaar op ons te wachten. Dankzij de sponsoring van colgate hebben we een paar honderd tubes tandpasta en tandenborstels om uit te delen en aangezien die voor deze school bestemd zijn gooi ik mn backpack vol met zo'n 110 tubes en 3 zakken tandenborstels. Het weegt aardig wat maar goed we hebben het nodig en aangezien ik nog niet echt getraind heb is dit een mooie workout, beetje jammer dat het op het heetst van de dag is!

Als we onze weg door 'ons dorpje' nemen zijn we aangenaam verrast hoe rustig het eigenlijk is een wereld van verschil met Nairobi. Uiteraard vliegt de mzungi je weer om de oren en hier en weer een how are you?, maar eigenlijk beginnen we al gewend te raken aan deze standaard drukte. Als we de zijweg inslaan langs alle motorrijders is het net alsof we in een bijenzwerm beland zijn maar een vriendelijke lach en fine fine no thank you en we komen er zonder kleerscheuren vanaf. Een oude vriendelijke man op een fiets die zo uit de jaren 50 zou kunnen komen passeert ons met een vriendelijke hello en een heerlijk zweem van lichaamsgeur...... die we helaas nog een paar keer binnen krijgen aangezien we in dezelfde richting verplaatsen.

Na een goed een half uur flink doorstappen, via de shortcut die ons een hoop mzungi's scheelt aangezien we nu niet langs de primary school lopen maar het politiebureau waar de was buiten in de bosjes te drogen hangt, komen we aan op de school. Ik kan mijn shirt volledig uitwringen van het zweet, zware rugzak en lopen op het heetst van de dag geen goede combi. Ronald wacht ons al op en neemt ons mee naar zijn kantoortje waar alle vragenlijsten netjes gesorteerd voor ons klaarliggen. We spreken af dat we vandaag 2 klassen gaan doen beide forms 1, East and West. Ronald neemt ons mee de eerste klas in en introduceert ons en verteld ze wat we komen doen. Ronald is echt een geboren leraar zo kalm zo rustig maar heel veel overwicht en hij loopt met de kinderen de vragenlijst vraag voor vraag door. En als hij om een antwoord vraagt dan antwoorden ze allemaal netjes in een koor, ik kan me niet voorstellen dat in Nederland een groep pubers zo gehoorzaam en stil zouden meewerken. Nadat Ronald alle vragen met ze heeft doorgenomen is de beurt aan ons onze eerste officiële poetsles te geven. De kids zijn allemaal een beetje afwachtend en als ze al iets zeggen dan is het op een hele zachte fluistertoon. Het is gewoon eng hoe rustig en stil die kinderen de hele tijd aandachtig naar ons luisteren, dat zie ik Nederland nog niet gebeuren als we deze les aan brugpielres zouden geven.

Omdat er niet tot nauwelijks respons komt heb ik geen idee of onze informatie goed overkomt...... maar als we klaar zijn met de les en de kids allemaal hebben  voorzien van een tandenborstel en tandpasta staat 1 van de klassenprefect op om ons te bedanken voor de les in een typisch Afrikaanse manier met een soort geklap erg leuk om te zien en fijn om te horen dat ze het toch als nuttig hebben ervaren.

De dag zit er weer op en we spreken met Ronald af dat we morgen vier groepen gaan doen en dan woensdag de laatste twee groepen waarbij we bij de laatste groep een mondonderzoek gaan uitvoeren om te kijken hoe de gebitssituatie is van een deel van de kinderen. Teruglopen met een lege rugzak is een stuk fijner en een stuk minder zwaar. Nog even langs de supermarkt om weer wat water in te slaan en dan is die rugzak toch wel weer handig om een 10 liter kan in te sjouwen. Laura wil het op de Afrikaanse manier proberen en loopt een stukje met de fles op haar hoofd, maar zo goed en zonder handen als die vrouwen gaat haar niet lukken. 

Voor het avondeten staat er weer de kip curry en groente curry op het programma, ongeveer het enige wat ik niet gemist heb aan dit hotel 😶 het eten is echt wel lekker maar alles smaakt hetzelfde kerrie...... het duurt vanavond wel super lang voordat het eten eindelijk komt....... 2 uur 😅 leuk hoor enige gasten zijn maar het duurt hier allemaal zo lang..... en helaas hangt er weer onweer in de lucht dus kunnen ook niets nuttigs doen aangezien de Wi-Fi eruit ligt.

Dinsdag

Helaas is de haan hier nog steeds aanwezig dus om 5 uur lig ik alweer klaar wakker in bed, na een uur lang heen en weer woelen toch maar tijd om op te staan en een verfrissende douche te nemen want het is echt mega benauwd. Fris en fruitig zit ik aan het ontbijt en probeer ik om wat spullen te downloaden voordat de Wi-Fi er weer uit vliegt.......

Ook vandaag zijn er geen andere gasten dus mag weer doorgeven wat ik voor ontbijtje wil hebben en ga weer voor een spanish omelet dan krijg ik nog iets van groente binnen.😂 Na het ontbijt is het tijd om rugzakken vol te laden want de groepen die we vandaag krijgen zijn iets kleiner dan die van gisteren maar er zijn er wel meer. Gisteren ging het goed met al die tubes en tandenborstels dus ik gooi er nog wat extra in 140 stuks is toch wel echt maximaal en Laura gooit haar rugzak ook nog eens vol zodat we morgen nog maar een klein gedeelte mee hoeven te slepen. Daar lopen we dan met onze grote rugzakken door dr stad en worden begroet door het ochtend gekwaak van wat kikkers 🤣 en de mzungi' s zijn deze ochtend ook al een stuk minder volgens mij raken ze gewend aan onze verschijning!😉

We doen er deze ochtend ietsje langer over denk dat onze lading ons tempo iets naar beneden heeft gebracht. Maar we zijn er weer heelhuids en een paar liter vocht armer, damn wat is het toch warm en benauwd hier. Het is pauze als we aankomen in de lerarenkamer en we krijgen een kort lesje in swahili en luo, erg grappig om te leren alleen blijft er weinig van hangen🙈 ik kom nog steeds niet verder dan karibu, jambo en sauer sauer...

Oké tijd om aan de slag te gaan we hebben vandaag 4 groepen te doen dus daar gaan we dan. Ronald neemt ons weer mee naar de juiste klassen en na de introductie nemen wij het van hem over en lopen nu zelf met de kids de vragenlijsten door. Het blijft me nog steeds verbazen hoe stil en gehoorzaam deze kids zijn en we gaan in rap tempo door de vragen heen. De lessen verlopen ook steeds soepelere en het is bizar om te merken dat de kids wel weten dat suiker slecht is, maar vervolgens zeggen dat een 'sugarcane' , suikerriet wordt hier overal langs de weg nog verkocht, juist weer goed is voor je tanden 😖🤔 

Als we alle groepen voor vandaag gehad hebben is het tijd om samen met Ronald richting de stad te gaan. We moeten de kopierman nog betalen voor het maken van alle vragenlijsten. We lopen via een sluipweggetje terug naar de stad en komen onderweg Paul tegen die toevallig ook op weg is naar de bank. We plunderen de pinautomaat weer voor het maximale bedrag en Ronald gaat voor ons netjes de rekening betalen. We wachten nog even op Paul, de bank werkt op Keniaanse tempo dus het duurt even voordat Paul aan de beurt is. In de tussentijd wachten wij rustig af en vermaken ons met een klein meisje dat heel schattig een soort kiekeboe met ons speelt. Paul is een beetje beledigd dat we vorige week zomaar op safari zijn gegaan en geen souvenir hebben meegenomen 😅 Hahahhaa sorry ik heb zelf ook niets meegenomen. Hij is wel zo lief om ons met de motor bij het hotel af te zetten scheelt ons weer een stukje wandelen. 

We denken slim te zijn en bestellen alvast wat te eten zodat we rond een uurtje of half 7 ons eten hebben..... in de tussentijd vermaken we ons nog even met een aflevering van this is us. Surprise surprise als we beneden komen is ons eten er nog steeds niet, en het duurt nog bijna een uur voordat het er is 😓 echt om gek van te worden en zelfs ik word een beetje cranky van de honger en dan is het wel heel erg 🙈het scheelt dat het wel echt erg lekker is vandaag dat maakt het een klein béétje goed.

Na het avondeten is het tijd voor grey's anatomy eindelijk een nieuwe aflevering, ze zenden de hele week dezelfde aflevering uit.... 😑 morgen gaan we vroeg beginnen want dan is het niet alleen de vragenlijsten maar ook eindelijk echt iets tandheelkundigs 🤗

Woensdag

Eindelijk gaan we dan echt aan de slag en heb ik ook echt iets aan het vroeg wakker zijn 😊 we nemen de laatste tubes tandpasta mee en alle spullen voor de mondonderzoeken gooien we ook in de rugzak. Nog even snel langs de supermarkt aangezien de pot met vaseline net voor vertrek uit mn handen gevallen is 🙄 en we willen die kids natuurlijk niet met blauwe lippen van de plaqueindicator terugsturen de klas in.

We nemen de weg van gisteren terug naar de school, het is leuk om allemaal verschillende weggetjes te ontdekken. Zodra je van de grote doorlopen weg weg bent vind je serene rust en zie je soms hele mooie huisjes staan met hier en daar een koe, geit of een schaap. Voor deze route moeten we dwars over het terrein van de primary school en dit was waarom we de vorige route fijner vonden. Deze kinderen doen alsof we een soort popsterren zijn en komen in grote aantallen naar ons toe gerend om te high 5en en er zit 1 weirdo tussen die in ons allebei in onze arm knijpt ( echt wat?!?!?😠)  we weten ons eindelijk te ontwurmen van die kids, we nemen een kleine off route door een grasveld met hele diepe klei maar vinden het gat in de bomen en komen aan bij de high school.

We hebben nog 1 groep waar we alleen de vragenlijsten moeten uitdelen voor we bij onze onderzoeksgroep aankomen.

Dit is form 4 en is de laatste klas van de middelbare school en dat is te merken ook, want voor het eerst komen er echte vragen van de kids wat het veel leuker maakt om de les te geven. Na deze les is het tijd om het computerlokaal om te toveren tot onze behandelkamer. Bij het inrichten en klaarzetten komen we tot de ontdekking dat we heel slim geweest zijn en onze hoofdlampen vergeten zijn 🤐 niet bepaald handig als je iets wil zien.

We besluiten om de lunchpauze goed te besteden en ik loop terug naar het hotel om de lampen te halen en Laura gaat de stad in want we hebben kennelijk iets niet goed gedaan met het opladen van onze airtel time en we hebben de 1000 kes in 1 avond doorheen gejaagd ipv er 10gb van te kopen 😅😅 oepsie

Een uur lopen op het heetst van de dag is een goeie work out en ik hoop dat ik hier aardig wat calorieën mee verbrand heb 🤣 ik kom precies op tijd weer aan bij de school en gaan we beginnen met onze onderzoeksgroep 🤗 ook deze groep is een form 4 en Ronald verteld dat het zo lang geduurd voordat zij aan de beurt waren is omdat zij een speciale groep zijn. Na het uitdelen en invullen van de vragenlijsten kunnen we gebruik gaan maken van onze behandelkamer.

Als we de eerste leerling ophalen voor een mondonderzoek schiet er achter in de hoek in een flits een hand omhoog niet normaal snel. Het blijkt de leerling te zijn die bij de directeur woont omdat ie uit een probleemsituatie komt en het is echt een super lief en slim joch dat anders geen kans had gehad. De directeur heeft echt een groot hart en probeert zoveel mogelijk voor die kids te doen wat binnen zijn macht ligt.

We kunnen nog 5 andere kids doen voordat ze aan een toets moeten beginnen. Het is leuk om onder wat primitieve omstandigheden te werken. Gewoon een houten tafel,  mondspiegel sonde en een hoofdlampje. Super simpel maar het geeft een bevredigend gevoel om iets te betekenen voor deze kids. Wat we vandaag gezien hebben bij deze kids valt eigenlijk nog wel mee en ik ben nieuwsgierig naar wat de rest gaat brengen.

We gaan afscheid nemen voor vandaag als Ronald en de directeur er echt op staan dat we terug gebracht worden met de auto. Na wat tegensputteren van onze kant stappen we toch maar in aangezien we in de gaten hebben dat nee niet gaat werken deze keer......

Bij het hotel aangekomen ziet de lucht er erg onheilspellend uit en zijn we toch heel blij dat met de auto gegaan zijn anders waren we zeker weten helemaal doorweekt geraakt. We bestellen het avond eten direct in de hoop dat we het vandaag op een beetje acceptabel moment krijgen...... we vragen of het om kwart 7 klaar kan zijn en wij gaan naar boven om de tijd te doden met nog een aflevering of 2 van this is us en gaan dan met goeie hoop naar beneden. Helaas pindakaas ook vandaag moeten we nog even wachten.... gelukkig niet zo lang als gisteren en binnen een half uur staat het eten op tafel.

Donderdag

Vandaag hebben we vroeg afgesproken op de school zodat we de hele dag controles kunnen doen en hopen zo de overige 30 leerlingen vandaag te kunnen doen.  Echt vroeg kun je het ook niet noemen want we beginnen om 9 uur maar de kids beginnen dus om 06:30 al met de lessen....😱. 

Ronald is al op ons aan het wachten en de sleuteljongen van het computertijd wordt weer opgetrommeld en na een minuut of 10 friemelen aan alle sloten is onze behandelkamer geopend voor een productieve dag!

Ik haal de eerste leerling op en de tweede en dan voordat we alles netjes hebben kunnen schoonmaken en inruimen staat leerling nummer 3 al in onze deuropening. Zo super georganiseerd ze komen gewoon allemaal 1 voor 1 en het gaat echt als een trein. Het computerlokaal verandert langzaam in een sauna maar wat wil je ook met een gebouw vol in de zon en een dak van golfplaten. Heel ergonomisch werken is er ook niet bij en het is af en toe gewoon een beetje kutten met je hoofdlampje om het licht en je ogen op de juiste plek te hebben maar hoe meer controles je doet hoe beter je er in wordt. Verder missen we ook iets van een meerfunctietip om even iets droog te blazen en hoe we het ook proberen het naar binnen zuigen van lucht tussen je tanden door is niet echt een groot succes🤣 ze nemen allemaal echt een heel klein teugje waardoor je nog niet echt iets voor elkaar krijgt. Dan bedenk ik heel ingenieus om een gat in de dop van een flesje te maken en tja het maakt wel een hoop lawaai maar er komt ook een luchtstroompje uit dus perfect!!! 😁

Als we de kids 1 voor 1 binnen zien komen valt eigenlijk pas goed op hoe erg de armoede is. Er is geen 1 van die kids die fatsoenlijke schoenen heeft en alle kleding zit vol met gaten en scheuren en wordt echt gedragen tot het helemaal weggesleten is. Denk ook dat ze niet voor iedere dag een nieuwe set hebben want de zweetlucht is echt verschrikkelijk en ben blij dat we mondmaskers op hebben want anders val je soms steil achter over van de geur die vrijkomt.

Viel het gisteren nog mee wat we in de monden aantroffen vandaag zitten er toch we heel veel ernstige gevallen tussen 😰 wat ook mega erg opvalt is dat heel veel van die kids enorme erosie hebben doordat ze hier echt alleen maar drankjes met suiker hebben en iets zonder is echt zeldzaam..... We balen echt allebei zo erg dat we niets kunnen doen