Girls just wanna have fun

Zaterdag

Vandaag is het wel heel erg vroeg 😭 kwart voor vijf ik krijg echt steeds meer een hekel aan de klote haan 🐓 het liefst draai ik hem z'n nek om en servers ik hem bij het avondeten. Dan maar een beetje lezen tot het een fatsoenlijk tijdstip is om m'n bed uit te gaan voor het ontbijt. Vandaag lekker dubbelop en heb een omelet en pancakes en leg een goeie bodem voor vandaag.

Dan ga ik met mijn leukste tijdverdrijf hier aan de slag..... SPSS 🙄 en ik voer nog een hele stapel met vragenlijsten in en om 12 uur ga ik naar boven om te douchen, de was nog even op hangen en de tas inpakken want we gaan vandaag naar bujumaba girls. Ook hier zitten de meisje on board en zitten dus het heel semester op de school.

Ik pak naast de vragenlijsten ook nog meteen even wat extra tandenborstels in en we nemen de kleurverklikkers mee, misschien dat we het poetsen  hiets gaan controleren is wel een leuke afwisseling in ons lesprogramma. Paul is ook nu weer perfect op tijd het is echt gewoon bizar punctueel voor een keniaan. Ook mijn chauffeur is er weer en we gaan, we hebben een flink stuk voor de boeg want deze school bevindt zich het verste bij ons hotel vandaan. Het tempo ligt vandaag weer niet hoog en omdat het zaterdag is is het best druk op de weg met een hoop stapelbusjes en grote stadsbussen. We rijden voor het grootste gedeelte over asfalt en bij de afslag naar de school toe staan er zelfs lijnen op het wegdek! Het padje naar de school zelf is uiteraard weer een klein zandweggetje maar dat is wel even lekker na bijna 45 min achterop gezeten te hebben een paar hobbels.

Finn staat ons al op te wachten bij de poort, we mogen niet naar binnen voordat we het gastenboek hebben getekend. Gaat niet heel makkelijk als je nog achterop een motor zit met je zware rugzak en de motor nog draaiend, dus mn handschrift os niet heel best maar ach het is nog een soort van leesbaar.

We rijden tot de grote boom op het midden van het terrein. Er hangt een enorme stilte op het terrein ondanks dat er een hoop meiden overal lopen hoor je haast niets. Het is niet helemaal duidelijk hoe of wat dus staan we daar maar een beetje te staan..... Dan zegt Paul dat zij meteen weer terugrijden en dat als we terugwillen we hem even moeten bellen goed plan, laters!

Fijn neemt ons mee naar het kantoor van de directrice waar we meteen gesommeerd worden om te gaan zitten. Het is een beetje typische dame en ze mompelt een beetje wat in het Engels dan weer wat in het luo en dan lachen ze een beetje. Oké goed ietwat raar maar goed dat was bij de directeur van ukwala niet heel anders. We hebben nog een bizar gesprek over het trainen van je kauwspieren als je verlamt bent 🤔 maar het is allemaal een beetje vaaaaaaagggg. Dan mogen we gaan Finn heeft een plekje gevonden voor ons waar we les kunnen geven want de lokalen zijn te warm en de schuur niet veilig.

Het is een klein beetje een verrassing voor ons als we alle meisjes samen op bankjes onder een boom in de schaduw zien zitten. Uhhhh doen we ze allemaal in 1 x?!?!We hadden geloof ik heel duidelijk tegen Paul gezegd dat dat niet heel handig is......😑 maar volgens Finn moet het wel lukken want dit doen ze wel vaker en ze zullen echt wel luisteren.

Oké daar gaat ie dan onze laatste les eens kijken hoe dit gaat werken. Bij het doornemen van de vragenlijst komt een hoop gegiebel en ik vraag me toch echt af wat er zo grappig is aan de vraag of je tandpasta gebruikt ja of nee?! Het Engels van de meiden lijkt ook iets minder en veel vragen moet ik herhalen of nog even uitleggen maar geloof dat het uiteindelijk gelukt is en dit was de laatste ronde met vragenlijsten!🎉

Tijd voor onze les en ondanks dat het een grote groep is zijn ze ook nu weer akelig oplettend. Als we aankomen bij de vier tekenen van een ontsteking en ik deze nog een keer herhaal pakken ze collectief hun schriftjes en pennen te voorschijn om een aantekening te maken 😬 wauw!!

De respons is dan wel weer heel terughoudend en echt hardop spreken zijn ze ook hier niet echt gewend. Als we bij het vragenuurtje aankomen is er geen enkele vraag...... Oké we leggen goed uit (ahum) maar we hebben lang niet alles verteld dus vraag maar raak. Heel voorzichtig komt er een enkele vraag en Laura legt ondertussen de poetstechniek van dichtbij uit. Omdat dat met bijna 200 meiden best wel even een tijdje gaat duren besluit ik om in de tussentijd twee van de meisjes als mijn assistente te laten fungeren om te laten zien hoe de plaqueverklikkers werken. Dat is iets wat ze hier nog nooit gezien hebben en als de dames beide hun mond open doen na het kauwen van de tablet is het 1 roze bende! Helaas bleek een groot deel van de meiden geen tandenborstel te hebben en hebben we de kleine tandenborstels uitgedeeld, niet genoeg voor iedereen maar die bezorgen we van de week nog wel. Dus deze twee meiden kunnen meteen aan de slag met hun nieuwe tandenborstel om al het roze weer mooi wit te krijgen. 

Aangezien we niet echt een betere bestemming voor de plaqueverklikkers hebben delen we ze aan iedereen uit als het goed is hebben we er precies genoeg voor iedereen. Dan kunnen ze van de week nog eens kijken hoe het gaat met poetsen. Als we er aan het einde nog een paar over hebben willen ze die allemaal heel graag hebben alsof het echt iets heel erg waardevol is. We strooien de laatste tabletjes als het strooigoed is en ze gaan er als een stel bezetenen op af🤣 nog nooit iemand zo blij gezien met een plaqueverklikker.

Dan is het tijd om een selfie te maken en ik denk dat het leuk is om mijn haar een keer los te hebben op een foto dus ik haal het elastiekje uit mijn haar. Dat had ik dus beter niet kunnen doen🙈🙈🙈 ik heb echt ineens allemaal handen die mijn haar aanraken er zachtjes door heen gaan en sommige die er gewoon aan trekken 😅 er is zelfs iemand die mijn arm vastpakt alsof het iets bijzonders is. Blijf me toch steeds verbazen over de reacties op ons voorkomen, kan daar toch moeilijk aan wennen en begrijp het ook niet helemaal.

Tot slot zeggen we dat de meiden die op dit moment pijn hebben aan hun tanden een rijtje mogen vormen en dat we dan even een korte blik kunnen werpen. We hebben  niet echt spullen bij maar gewoon even kijken en bij de meeste zie je al direct waar het probleem door komt. Het gaat me echt aan het hart dat er zoveel kids, er staan er denk ik wel een stuk of 30, waarbij je echt schrijnende gevallen ziet. Echt hele kiezen die al weggerot zijn en die echt voor pijn gezorgd moeten hebben en waar niets aan gedaan is of wordt. Het liefste had ik ze zo allemaal mee genomen en een dag in de matibabu kliniek gewerkt om ze te helpen maar de meeste hebben het geld er niet voor en ik kan ook niet voor alle kids alles betalen. Maar dit maakt maar weer heel duidelijk hoe belangrijk het is dat er betere mondzorg komt en dat idee van een schooltandarts in een bus misschien toch niet zo heel gek is.

We hadden Paul aan het eind van de les gebeld zodat ie op tijd zou zijn om ons op te halen, maar als we met Finn naar het hek lopen geen teken van Paul te zien. Nee we gaan met de motor naar het kruispunt, ook goed geen probleem. Er staan 2 motorrijders klaar dus we willen al opstappen met zn 2en als Finn zegt nee neem de derde motor maar die aankomt rijden. Oh oké ook goed is een stuk comfortabeler dan met zn 3en op 1 motor. Ik krijg Samson als chauffeur en hij vraagt waar naartoe?! Geen idee 😂 volg die andere twee motoren maar dan komt het vast goed.

We rijden tot het kruispunt betalen de chauffeurs netjes en zowel Laura als ik zijn nog steeds in de veronderstelling dat Paul onderweg is om ons op te halen. Hopend dat ie snel komt want de lucht wordt langzaamaan toch wel weer heel donker en dreigend de lucht en op nu achterop de motor in mijn t-shirt in een stortbui te zitten heb ik toch niet zo heel veel zin in 🙄

Dan wijst Finn ineens naar de bussen, oké geen Paul te zien nee nee we kunnen vast wel terugkomen met de bus naar het hotel. Owwwwww oké heel fijn, als ie dat nou gewoon van tevoren had gezegd. Gelukkig heb ik geld bij anders hadden we toch mooi daar gestaan🤨 Finn leidt ons door de mensenmassa naar een grote stadsbus en daar passen we nog precies bij. Blij dat we zitten en precies op tijd want de regen komt ineens met bakken naar beneden. Tijd voor onze bus gorilla bokito om zijn blouse aan te doen, Laura zit aan het gangpad en die krijgt zo nu en dan een heerlijke bilpartij op haar schouders als de kaartjesmeneer zich probeert om te draaien in het smalle gangpad. Finn stapt de volgende halte uit en wij hebben nog een stukje voor de boeg.

Als we in het midden van Ugunja zijn besluiten we dat het wel lekker is om het laatste stukje te gaan lopen. Het is inmiddels gestopt met hard regenen en het is alleen nog maar wat gemiezer. Dat zijn we wel gewend en het is eigenlijk wel heerlijk verkoelend om hier te lopen.

Ik loop meteen door naar de kamer en Laura besteld alvast wat te eten het is inmiddels al half 6 de tijd is echt omgevlogen vandaag niet zo gek dat we dus allebei last van knorrels hadden in de bus.🤣 Het duurt wel erg lang voor Laura terugkomt en als ik op mijn telefoon kijk snap ik waarom, Ronald is beneden in het restaurant. Ik kleed me weer aan en ga even naar beneden. We hebben Ronald al bijna twee weken niet gezien door onze tripjes naar ukwala. 

Hij heeft net nog met het meisje van de gestolen telefoon gepraat en zij vindt nog steeds dat de school iets moet doen. Ik betwijfel het toch echt heel erg dat het een leerling van daar was, dan ben je wel heel dom om te zeggen dat je daar op zit om vervolgens een telefoon te stelen. Maar goed hij is er nog druk mee bezig en kijkt wat er mogelijk is. Ons eten komt eraan dus we gaan even aan een andere tafel zitten zodat zij ongestoord naar Arsenal kunnen kijken.

Net als we onze eerste hap eten hebben genomen komt de vrouw van Ronald, Patricia, kennis met ons maken. Ze heeft al veel over ons gehoord en wij over haar. Ze werkt op de enige school voor kinderen met een handicap in de siaya regio en er wordt iedere keer gedreigd om de school te sluiten. Nu is de helft van het personeel weg bezuinigd en zij ze met 6 leerkrachten voor 130 kids met verschillende handicaps, blind , doof, syndroom van down, epilepsie, autisme en alles wat als niet normaal beschouwd wordt. Het is dus een groot verschil in wat het niveau is van de kinderen, maar ze proberen zo goed als mogelijk voor iedereen gepaste zorg te bieden. We spreken af dat we aankomende dinsdag langs komen om te kijken hoe het daar is en om wat lessen te geven niet zo zeer alleen maar poetslessen maar ook gewoon iets anders leuks en interactiefs. En natuurlijk moeten we ook een keer bij hun thuis komen koken want hun dochtertjes vonden het erg jammer dat ze ons nog niet gezien hadden en ze hadden wel gehoord dat we bij Paul geweest waren en nu ging mama ons ook nog ontmoeten. We beloven dat we snel ook bij hun thuis komen koken en nemen afscheid en zien elkaar dinsdag.

Na het eten voel ik me echt zwaar beroerd🤒 we zouden even een powernapje doen voor we uit zouden gaan, maar helaas denkt mijn lichaam wat anders. Ik heb ineens overal spierpijn, mn ogen branden en ik heb koorts..... oké geen strak plan om uit te gaan. Misschien toch een reactie op alle muggenbulten die ik een paar dagen geleden opgelopen heb omdat ik vergeten was de deet te smeren en ik nog steeds niet onder de klamboe kan slapen.

Laura gaat uit en ik blijf thuis kruip m'n bedje in en neem een ibuprofen. Ik zet de buitendeur nog even open want ik heb het echt warm en de toch is even heerlijk. Ik lig in het donker als Laura nog even terug naar boven komt, iedereen heeft afgezegd en alleen Dennis gaat nog uit. Ze checkt of het oké is als ze gaat ja tuurlijk geen probleem ik lig hier prima.

Het is een onrustige nacht en ik word een paar keer helemaal bezweet wakker..... was ze nu we terug of niet?!?heb ik gehoord of niet?! Dan kijk ik naast me en zie dat Laura in coma in het bed naast me ligt mooi dan kan ik nu echt ec even proberen te slapen.

Zondag

Na een onrustige nacht ga ik toch maar naar het ontbijt voor een kopje thee. Ik voel me nog niet toppie maar de koorts is wel al weer wat gezakt. Laura slaapt een gat in de dag en ik ga verder met het heerlijke werk van het invoeren van de vragenlijsten. 

Bijzonder om de lijsten van de meiden in te voeren en op de vraag heb je een tandenborstel heeft het merendeel ja in gevuld maar gisteren gaf meer als de helft van die meiden aan er geen te hebben🤔 wat klopt er niet?!?!

Het is vandaag een zwaar bewolkte dag maar het is wel lekker hoef ik niet de hele tijd mijn tafel te schuiven naar de schaduw maar kan ik lekker blijven zitten. Het gaat op een rap tempo alleen was ik vergeten om mijn laptop op te laden dus na 2 uur is ie leeg en is het tijd om te ontspannen 📚 Even heerlijk een boekje lezen en nergens aandenken, blogje beetje bijwerken en genieten van de zondagse rust.....

Tja zondagse rust is er niet echt want een hele groep van dames komt buiten zitten precies daar waar ik ook zit, maar ik snap het wel want de tent is mega warm en zit vol met zwetende mannen die voetbal aan het kijken zijn met een hoop kabaal. 

Tijd om eten te bestellen want aangezien het zondag is duurt het bijna 2 uur over het algemeen voor het eten klaar is. Ik bestel bij quinn en geen idee of het goed overkomt maar weer afwachten wat we straks op tafel krijgen.

Het duurt volgens jaar anderhalf uur.... daar maken we voor het gemak maar 2 uur van. Tijd om de aflevering van criminal minds terug te kijken zodat we straks na het eten het vervolg kunnen kijken de start van het nieuwe seizoen aflevering  300! 

Het eten is niet helemaal goed gelukt en we hebben een extra kip wet fry maar goed dat we honger hebben die gaat wel op. We zitten aan het laatste tafeltje dat over is en we moeten ons eerst een weg banen door een zweetwalm 🤢 bah bah bah.... Het stinkt echt in deze tent naar vieze zweet mannetjes, gelukkig is onze tafel bij de deuropening dus we krijgen een beetje frisse lucht. We rekenen onze rekening van het hele weekend af en gaan terug naar boven zodat we onze aflevering kunnen kijken 🤗🤗 

In het volledig donker liggen we languit op onze bedjes en de aflevering is echt spannend!!!! Zo blij dat het gelukt is om te downloaden was het wachten waard. Ik kijk nog twee afleveringen van the big bang en dan ben ik echt gesloopt voor vandaag voel me nog steeds niet helemaal lekker en vroeg maar bed is misschien niet zo'n heel gek idee.

Volgende week een afwisselende week voor de boeg met een dagje naar de matibabu kliniek, dagje maar de special school, 2 dagen mondonderzoeken doen en beginnen met het opknappen van een klaslokaal. Nu al zin in!!!!

Xxsies Makje