Boy oh boy

Donderdag

Yeah we mogen eindelijk weer!! Om half 9 staat Paul weer netjes op tijd voor het hotel en mijn rijder is ook weer! Daar gaan we weer op naar Ukwala :)

Geen idee wat het is vandaag maar op de een of andere rare manier kan ik niet blijven zitten op de motor. Als ie optrekt bij het hotel vlieg ik er al bijna af en d hele weg door heb in steeds het gevoel alsof ik achterover ga keukelen.... gelukkig bereiken we veilig en wel de school.

We nemen nog even plaats in de lerarenkamer want ze hebben precies theepauze. Vandaag staan de forms 4 op het programma en we hadden met Paul afgesproken dat we de groep ik 2 x zouden doen aangezien het ongeveer 120 jongens zouden zijn en 60 is wel echt de max. 

Na een minuut of 10 zegt Paul ineens kom op we gaan Okido en we volgen hem naar een mooi nieuw laboratorium gebouw. Er is een hele volksverhuizing gaande van allemaal jongens en stoelen en ze blijven maar komen en komen. Als we het even navragen bij Paul heeft hij even in z'n eentje besloten dat we de groepen wel gewoon allemaal tegelijk kunnen doen 🤔

Uhm tja handig is anders en of het heel effectief zal zijn om 120 puber jongens tegelijk les te geven?!?!?!  Maar zodra iedereen zit en Paul zijn mond open doet is het totaal stil in het lokaal. Oké misschien dat het toch gaat werken dan.....daar gaan we dan we delen de vragenlijsten weer uit. Op de 1 of andere manier snappen ze hier niet het principe van iets doorgeven, dus uiteindelijk loop ik weer overal rond om de lijsten uit te delen.

Het blijft me toch steeds weer verbazen hoe stil en braaf die kids zijn. Ik kan me echt niet voorstellen dat we in Nederland dit voor zo'n groep zouden kunnen doen, dat zou gewoon 1 grote chaosbende zijn. Na de vragenlijsten is het tijd voor onze les en ook dat verloopt weer rustig, soms iets te rustig.... handen opsteken als je ergens iets  van vindt of weet dat is hier niet heel gebruikelijke dus ze zijn allemaal een beetje afwachtend. Degene die dan wel weer wat durft te zeggen blijkt een enorme stotteraar te zijn, respect dat ie terwijl niemand wat durft te zeggen het toch gewoon doet en ook nog eens de goede antwoorden geeft. Het vragenuurtje is wel weer heel druk en ze hebben de meest uitlopende vragen over het gebruik van zout en as voor het poetsen van je tanden tot of het slecht is om je tandenborstel te delen met je vriendinnetje of het slecht is om te blowen. 

Tijd om nog even van dichtbij te laten zien hoe het poetsen precies moet omdat het lokaal een beetje volgepropt is gaat Laura het buiten doen en er mogen steeds groepjes van ongeveer 10 a 15 jongens naar buiten. Het is een soort van georganiseerde bende en ik neem even plaats op het bureau aangezien er geen vragen meer zijn. Dan staan er ineens een paar jongens voor mn neus en nog zachter als normaal stellen ze een vraag. Ik denk dat ik het wel goed gehoord heb maar ik vraag ze toch om even te 'speak up' zodat ik niet ineens een heel raar antwoord geef. Nee ik had het de eerste keer toch echt goed verstaan 🙈 if oral  sex is bad for your theeth?   🤣 oké uhm..... nou niet voor je tanden ofzo maaruh ooit van soa's gehoord?!Gelukkig is er in Kenia een hele grote slag gemaakt in het kenbaar maken van AIDS en de gevolgen en hoe te voorkomen dus gelukkig zijn ze op dat vlak goed onderwezen. Toch wel heel gaaf om te merken dat ze zo open over dat onderwerp durven te spreken en het gewoon te vragen ook al is het dan niet dwars door de klas heen.

Paul komt nog even terug om te vragen hoe en wat wij willen met terug. Het is nu iets over 11 uur en hij kan ons pas na 13 uur terug brengen of hij regelt wat anders als we dat willen. Nou graag want we vinden het best leuk met die kids maar hebben niet zo heel veel zin om in de docentenkamer te hangen. Helemaal niet met onze grote religie vrienden..... en de gladde aal die Laura zijn beautiful Queen noemt op de app. Goed hij regelt iets voor ons over een half uurtje kunnen we weg. Blijf nog even wat kletsen met de jongens oefen nog een beetje mijn Duits, ze hebben van het weekend debatteren in het Duits dus willen graag wat zinnen oefenen, en wat swahili. Nog even tijd voor wat selfies en die moeten vanuit iedere hoek genomen worden want iedereen wil erop. 

We wachten buiten de lerarenkamer blijkbaar gaat Samuel ons terugbrengen met de terreinopzichter. Het duurt even voordat iedereen zover is maar dan zijn er 2 chauffeurs en 2 motoren. Samuel rijdt nog voorzichtiger dan Paul en we gaan in een redelijk slakkentempo terug naar ons hotel. Op de snelweg gaat het tempo gelukkig iets omhoog en halen we elkaar om de beurt steeds in. Ze moeten direct weer terug, maar niet zonder een fles water want het is vandaag echt broeiend benauwd. Dat waren onze dagen op ukwala, erg leuk en hopelijk hebben ze iets geleerd.

Ik ga in de tuin zitten met de stapel vragenlijst van vandaag en ga weer verder met mijn favoriete bezigheid SPSS. Het gaat best lekker met op de achtergrond een aflevering van Friends en een koude cola zero heb ik de eerste 100 vragenlijsten ingevoerd..... nog maar een 1000 te gaan......😖

Het ziet er naar uit dat het zo gaat regenen dus ik verplaats me met mijn hele hebben en houden richting de tent van het restaurant en ga daar nadat ik eten besteld heb nog even door met het invoeren hoe meer ik er kan doen des te beter. 

Dan komt er een dame aanlopen die ik de afgelopen 2 dagen al vaker gezien heb en ook netjes gegroet heb, maar nog niet echt gesproken. Ze komt naar me toe om zich voor te stellen en vraagt me wat ik hier doe. Als ik haar uitleg dat ik hier voor een project voor mijn studie tandheelkunde ben is ze super geïnteresseerd. Ze vraagt of ik de matibabu kliniek ken? Ja, daar werken we een soort van mee samen althans we zijn er 2 keer geweest en verder zijn we daar niet meer geweest maar in principe werken we samen.🙄 Ze blijkt de nieuwe baas te zijn van een Amerikaanse organisatie die samenwerkt met matibabu en ze is heel erg nieuwsgierig wat we precies van plan zijn en hoe ze ons zou kunnen helpen. Het is echt een super leuk gesprek en ik vertel haar dat we hier als eerste zijn en dat we een beetje aan het inventariseren zijn of er hulp nodig is op tandheelkundige gebied. Dat we ondanks dat we maar bij zo'n kleine groep geweest zijn toch echt wel denken dat er een heleboel kan gebeuren en nodig is. Vooral het naar de tandarts gaan voor controles is iets wat ze aangeven allemaal te willen, maar niemand doet het..... en dan heb je Kenneth die in zijn mooie moderne tandartskamertje de hele dag zit te wachten tot er iemand komt!?!? Ik vertel haar dat wij een idee hadden voor een soort schooltandarts en die dan in een bus langs de scholen gaat, voorlichting, controles en kleine ingrepen en indien er meer gedaan moet worden wat niet in de stoel in de bus kan dan naar de kliniek. Ze is mega enthousiast en gaat helemaal op in het idee..... heeft een heleboel suggesties en ideeën om niet alleen de scholen maar ook de gemeenschap te kunnen bereiken. We wisselen contactgegevens uit en ze wil graag op de hoogte blijven van onze bevindingen en ideeën voor hoe we hier zouden kunnen bijdrage aan betere zorg.

Dan hebben we het nog over leuke plekjes om naar toe te gaan en ze zegt dat we echt naar lamu moeten een mooi klein eilandje voor de kust van Kenia. Ze laat ons betoverend mooie foto's zien en het stond zeker op ons must see kunstenaar stijgt nu met stip 😍 We kletsen nog een tijdje door met zo nu en dan een korte black out en dan is het tijd voor bed.

Nog een aflevering van Jane the virgin en is deze dag weer voorbij.

Vrijdag

Na het ontbijt ga ik meteen weer aan de slag met, hoe saai het ook is, het invoeren van de vragenlijsten het is echt een hels karwei maar moet gebeuren..... Om 13 uur vind ik het wel weer even genoeg en geniet ik even van een beetje zon en m'n ereader. Laura voert wat mondonderzoeken uit bij het personeel van het hotel, het meisje van wie de telefoon is gestolen heeft namelijk enorm pijn. Ze blijkt en volledig carieuse 26 te hebben en de 27 een beginnend gaatje. We vragen of ze met ons mee wil naar de kliniek zodat Kenneth haar kan helpen want die kies moet er echt uit.... Ze mag eerder weg van de baas, wij gaan alvast even langs de kliniek om te kijken of het vandaag kan, want we kunnen dat wel leuk bedenken maar het moet wel mogelijk zijn natuurlijk. We zijn de afgelopen weken geen enkele keer meer terug geweest bij de kliniek en nu weten we weer waarom. We vragen of Kenneth er is omdat we iets willen overleggen, de receptionist belt hem op en zegt dat hij er meteen aankomt........ nou meteen is een heel ruim begrip en dus 45 min later nog geen teken van leven van Kenneth. Net als we wel klaar zijn met wachten komt ie aangelopen. We moeten meteen mee naar zijn kamer en gaan zitten, nee dat is niet nodig we willen alleen maar even overleggen...... Oh oké.... echt niet zitten?!?!Nee, echt niet en we leggen kort en krachtig uit wat we graag zouden willen. Ja, het kan wel maar is wel lastig met tijd want het is vrijdag middag en de kliniek sluit om 17 dus kunnen wel alleen de extractie doen maar niet de vulling.... We gaan wel even net haar overleggen wat ze wil want ik denk eerlijk niet dat we haar 2 x mee gaan krijgen naar de tandarts. Kenneth geeft zijn nummer zodat we kunnen laten weten of we vandaag nog komen of dat het maandag wordt...... en we gaan voor de laatste optie want we zijn laat terug bij het hotel doordat we zolang hebben moeten wachten en op de terugweg allebei met 10liter water hebben lopen sjouwen. Ik was zo slim om m'n rugzak leeg te maken maar Laura neemt hem gewoon onder haar arm mee. En ondanks dat ze haar handen vol heeft blijven de busmannetjes nog steeds handjes willen geven!?!?hoe dan?!!? De waterfles blijkt een beetje te lekken en wordt langzaam steeds gladder om vast te houden als ie ineens uit haar handen glijdt. Met een super reflex spring ik opzij anders had ik die waterfles vol op mn teentjes gehad🤣 lekker handig. De waterfles stuitert een beetje door maar leeft verder nog dus die gaat het laatste stukje nog mee.

Raad eens wat ik nog even voor het eten ga doen?!!?😑 nog wat vragenlijsten invoeren...... het is buiten een heerlijk temperatuurtje en ik werk door totdat de schemer te erg wordt en ik verplaats me weer naar de tent. Geen idee waarom maar het eten laat vandaag weer eens lang op zich wachten maar goed dat heb je als je om wortel vraagt......🙄

Net als we naar boven willen gaan voor onze crimenight komt Diane aanlopen (vrouw van gister) en we nemen nog even snel de dag door en vertellen dat we zo waar weer een keer op de kliniek zijn geweest. Met een knuffel nemen we afscheid en gaan wij naar onze kamer voor de crime night. We zitten midden in onze aflevering van CSI Miami (oh ik wil  nog een keer naar terug naar Miami beach😍) als ineens onze zender wordt weggezapt 😳 dus maar weer naar beneden naar de receptie om te vragen of ajb fox weer terug op mag..... gelukkig zit het meisje achter de receptie die weet hoe het moet dus voordat ik terug boven ben is fox weer terug. Helaas hebben we wel gemist wie de dader is 🤣

We sluiten de avond af met onze favo crime serie hier Hawaï five-0. Morgen kunnen we uitslapen want we worden pas om 13 uur opgehaald door Paul om naar bujuma te gaan. Geen idee hoe hij het dan weer bedacht heeft hoe we die groepen allemaal gaan doen maar dat zien we morgen wel weer want met Paul is het toch altijd maar weer afwachten want vandaag is het plan a maar dan zonder overleg maakt ie een plan b..... dus we wachten gewoon wel af wat er komt......

Xxsies makje